Tonya Harding- Nancy Kerrigan: Η συγκλονιστική ιστορία πίσω από το μεγαλύτερο σκάνδαλο στο καλλιτεχνικό πατινάζ

Αν αγαπά κάτι έντονα το κοινό, αυτό είναι το storytelling. Το να βλέπει πώς εξελίσσεται ένας χαρακτήρας, αλλά και τι μαθήματα μπορεί να κρατήσει ο ίδιος από τα δικά του βιώματα. Εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων εστιάζουμε λοιπόν σε ένα αληθινό story, που έμεινε στην ιστορία ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο στο καλλιτεχνικό πατινάζ. Και όντως ήταν.

Πρωταγωνίστριες της ιστορίας ήταν η Tonya Harding και η Nancy Kerrigan. Η υπόθεσή τους μάλιστα έγινε και ταινία με τίτλο "I, Tonya" και πρωταγωνίστρια τη Μargot Robbie.

Tonya Harding: Το αντιδραστικό κορίτσι που μόνο ο πάγος κατάφερε να ζεστάνει την ψυχή της

H Tonya Harding είναι σήμερα 53 ετών. Στα νιάτα της έλαμψε μόνο λίγους μήνες της ζωής της –το 1991 όταν κατάφερε να ξεχωρίσει στο καλλιτεχνικό πατινάζ. Ήταν ένα δυστυχισμένο κορίτσι, μεγαλωμένο σε μια προβληματική οικογένεια. Η μητέρα της αντιμετώπιζε θέματα αλκοολισμού και συχνά την κακοποιούσε. Ο πατέρας της, ήταν απών από τη ζωή τους. Μέσα σε λίγα χρόνια, είχε αλλάξει 16 σπίτια.

Η συμπεριφορά της ήταν αντιδραστική. Έβριζε, κάπνιζε και ζούσε γενικά μέσα σε τσακωμούς και ίντριγκες. Ήταν απομονωμένη και απόμακρη, ενώ μόνο ο πάγος κατάφερε να ζεστάνει την ψυχή της. Το πατινάζ ήταν αυτό που αγάπησε και θέλησε να ακολουθήσει για το υπόλοιπο της ζωής της.

Μια ακόμη προβληματική συνθήκη ήρθε στα 19 της, όπου παντρεύτηκε έναν κακοποιητικό σύντροφό. Ξυλοδαρμοί, απομόνωση, αλλά και απειλές με όπλο είχαν γίνει καθημερινότητά της. Ο άντρας που επέλεξε να παντρευτεί δεν την άφηνε να κάνει ούτε πατινάζ. Τελικά κατάφερε να ξεφύγει από τον ίδιο και να επιστρέψει στον πάγο, ενώ σε συνέντευξή της είχε εξομολογηθεί πως πολλές φορές σκέφτηκε να σκοτώσει τον σύζυγό της.

Οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες της

Στα 21 της, κατάφερε να κατακτήσει το παναμερικανικό πρωτάθλημα με τον μεγαλύτερο βαθμό που είχε δοθεί σε αθλήτρια τα τελευταία 18 χρόνια. Λίγους μήνες αργότερα, αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Κόσμου. Ήταν η μόνη Αμερικανίδα που κατάφερε να εκτελέσει τριπλό «άξελ» σε επίσημους αγώνες.

Η επιτυχία της κράτησε μερικούς μήνες και η ίδια για πρώτη φορά ένιωσε αποδοχή και επιτυχία. Γρήγορα όμως, η προσωρινή της δόξα άρχισε να οδεύει προς το τέλμα αφού την ίδια περίοδο, σε Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, στο Αλμπερτβίλ της Γαλλίας, ήρθε τέταρτη. Οι ΗΠΑ απογοητεύτηκαν και άρχισαν να ασχολούνται με ένα νέο ταλέντο, την Nancy Kerrigan. Η αντίπαλός της, είχε πάρει στους Αγώνες, το χάλκινο μετάλλιο, ήταν γοητευτική και είχε απήχηση και στο αντρικό κοινό.

Nancy Kerrigan: Η μεγαλύτερη αντίπαλος της Tonya

Οι χορηγοί γρήγορα στράφηκαν στη Nancy, η οποία έγινε συνώνυμο της «βασίλισσας του πάγου». Τότε ξεκίνησαν ξανά τα δύσκολα για την Harding. Το 1994 πλησίαζαν οι αγώνες του Λιλεχάμερ, αλλά η Tonya δύσκολα θα κατακτούσε μια θέση στην Ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ.

Στις 6 Ιανουαρίου, λίγες μέρες πριν από τα «trials» που θα έκριναν ποια από τις τρεις αθλήτριες θα αποκλειόταν από την αποστολή, η Kerrigan βγαίνει από την πίστα της προπόνησης, στο Ντιτρόιτ, για να δώσει συνέντευξη. Τότε, ένας λευκός μεγαλόσωμος άντρας με ένα μπαστούνι του μπέιζμπολ, την πλησιάζει και τη χτυπά με όλη του τη δύναμη στο δεξί της γόνατο. Εκείνη σωριάζεται στο έδαφος, ουρλιάζοντας από τον πόνο. Οι συναθλήτριές της πετάγονται από τα αποδυτήρια και τρέχουν κοντά της. Ανάμεσά τους και η Harding.

Η μοιραία επίθεση στην Kerrigan

Οι φωτογραφίες της Nancy που «κινδυνεύει να μείνει ανάπηρη», αναστατώνουν τις ΗΠΑ. Το FBI αναλαμβάνει να διερευνήσει την υπόθεση και σύντομα αποκαλύπτει πως ο άντρας που επιτέθηκε στην Kerrigan, με σκοπό να της σπάσει το πόδι, ήταν ο Shane Stant. Τον είχαν προσλάβει, ο πρώην σύζυγος της Harding και ο σωματοφύλακάς της. Το κίνητρο της εγκληματικής ενέργειας ήταν προφανές.

Η Harding μετά από ανάκριση -διάρκειας εννέα ωρών- αρνήθηκε ότι γνώριζε για την επίθεση. «Ήξερα ότι θα το κουβαλάω για το υπόλοιπο της ζωής μου, όμως δεν με ένοιαζε. Είχα μόλις κερδίσει ένα εισιτήριο για το Λιλεχάμερ», θα εξομολογηθεί μερικά χρόνια αργότερα. Ελλείψει αποδείξεων, η αμερικανική ομοσπονδία ήταν υποχρεωμένη να στείλει τη Harding στη Νορβηγία. Έστειλε, όμως, και τη Nancy Kerrigan, που για ένα δάχτυλο γλίτωσε την ανεπανόρθωτη ζημιά στο γόνατό της.

Όταν η μοίρα αναλαμβάνει δράση

Εδώ όσοι πιστεύουν στο κάρμα θα δικαιωθούν. Εκεί, στους Αγώνες, την ώρα που η Harding εκτελούσε τις ασκήσεις του ελεύθερου προγράμματος, βγήκε η λεπίδα από το παγοπέδιλό της με αποτέλεσμα να μην ολοκληρώσει το πρόγραμμά της.

Ζήτησε, κλαίγοντας, από τους κριτές μια δεύτερη ευκαιρία. Της την έδωσαν, όμως τερμάτισε στην όγδοη θέση. Όσο για την Kerrigan αγωνίστηκε και αυτή μετά από μια περίοδο με έντονες θεραπείες και κατάφερε να ανέβει στο βάθρο με το αργυρό μετάλλιο να κρέμεται στο στήθος της.

Η αιώνια καταδίκη και η σπουδαία δικαίωση

Στο μεταξύ, οι εμπλεκόμενοι στην επίθεση είχαν «δώσει» την Harding στις Αρχές, «για να πέσουν στα μαλακά». Στις 17 Μαρτίου 1994 η αθλήτρια αναγκάστηκε να δηλώσει ένοχη. Καταδικάστηκε, στο Ντιτρόιτ, σε 500 ώρες κοινωνικής εργασίας, τρία χρόνια υπό περιορισμό, στέρηση του τίτλου της Πρωταθλήτριας, ισόβια αποβολή από όλες τις αγωνιστικές δραστηριότητες, υποχρεωτική ψυχιατρική θεραπεία και πρόστιμο 160.000 δολαρίων.

Όσο για τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους, ο πρώην σύζυγός της πέρασε μόνον έξι μήνες στη φυλακή επειδή δέχτηκε να καταθέσει εναντίον της Harding, άλλαξε το όνομά του και εξαφανίστηκε. Ο δράστης μπήκε φυλακή για ένα χρόνο. Έκτοτε, κανείς δεν τον ξαναείδε.

Η Kerrigan (το θύμα) το 2004 μπήκε στο Hall of Fame του καλλιτεχνικού πατινάζ. Στα 48 της εμφανίστηκε στο αμερικανικό «Dancing with the Stars». Παντρεύτηκε τον ατζέντη της και ζει στη Βοστώνη, με τα τρία παιδιά τους.

Η Tonya αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Όρεγκον, καθώς υπήρχε έντονο μίσος μετά τα όσα έγιναν γνωστά. Όπως είπε η ίδια στους New York Times, η ζωή της ήταν ακόμη πιο δύσκολη καθώς οι κάτοικοι τής έκαναν bullying. Έριχναν ποντίκια στο γραμματοκιβώτιό της, άφηναν υβριστικά και απειλητικά μηνύματα πάνω στο φορτηγάκι της και άλλα πολλά.

Εκείνη όμως συνέχισε. Δίχως επιτυχία, αλλά συνέχισε. Έγινε επαγγελματίας μποξέρ, τραγούδησε σε ένα συγκρότημα με το όνομα «χρυσές λεπίδες», κυκλοφόρησε μία sex-tape, επιχείρησε να γίνει ηθοποιός και μοντέλο, όμως απέτυχε σε όλα. Έπειτα από μια απόπειρα αυτοκτονίας, σύμφωνα με το People, το 2010, παντρεύτηκε τον Joseph Price και έγινε Tonya Price. Τον επόμενο χρόνο το ζευγάρι απέκτησε έναν γιο.

Το 1998 ήταν η χρονιά που οι δύο αυτές αθλήτριες συναντήθηκαν ξανά. Το κανάλι Fox κάλεσε την Tonya, μαζί με την Kerrigan, σε εκπομπή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ναγκάνο. Δεν είχαν κανένα πρόβλημα να αντικρίσουν η μία την άλλη. Εκείνο το βράδυ η Harding είχε πει: «Έχω πίστη στη ζωή. Όταν πιάνεις πάτο, δεν μπορείς παρά να ανέβεις».

Η ζωή της λίγο αργότερα έγινε ταινία, με τίτλο «I, Τοnya». Το μεγαλύτερό παράπονο της Tonya ήταν πως, ποτέ, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τη δική της εκδοχή σε αυτή την ιστορία. Γι’ αυτό αποφάσισε να δώσει την άδεια, ώστε να γίνει η ζωή της ταινία – κι όχι για τα λεφτά, που ήταν 3.000 δολάρια. Για να μάθει ο κόσμος όλα όσα είχε περάσει. Μήπως και πάψουν να τη μισούν.

Το όνομά της έγινε συνώνυμο του σκληρού ανταγωνισμού. O πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama, χρησιμοποίησε το όνομά της για να περιγράψει τον «βρώμικο πόλεμο» στις αμερικανικές εκλογές του 2007.