Viral έχει γίνει εδώ και λίγες ώρες η πρόσφατη φωτογραφία της Αθηνάς Ωνάση, όπου βλέπουμε να ποζάρει σχεδόν χαμογελαστή στον φωτογραφικό φακό, με αφορμή το νέο της επιχειρηματικό βήμα στη Γαλλία. Υπάρχει κάτι παράξενο, άξιο σχολιασμού σε αυτό; Όχι. Εκτός και αν έχεις μεγαλώσει στην Ελλάδα, με το γνωστό τρίπτυχο και με πλούσιες δόσεις μισυγυνισμού, εξωτερικευμένου και μη.
Το (σπάνιο) πορτρέτο αυτό της Αθηνάς Ωνάσης, μιας και η ίδια έχει επιλέξει δικαίως να μένει όσο πιο μακριά γίνεται από τα φώτα της δημοσιότητας, ήταν αρκετό για να αναδείξει όλους τους καλούς λόγους για μια γυναίκα να πάρει την απόφαση και να μετακομίσει σε μια άλλη «ευρωπαϊκή χώρα» όπου θα έχει δικαίωμα απλά να ζει και να υπάρχει.
Γιατί στην Ελλάδα του παρελθόντος και του σήμερα, το να ζεις και να μεγαλώνεις όπως θες, ειδικά αν είσαι γυναίκα –πόσο μάλλον πλούσια- δεν μπορεί να επιτευχθεί, χωρίς να συνοδεύεται από κάθε είδους σχόλια που αφορούν την εμφάνισή σου, και τοποθετήσεις του πόσο γερασμένη είσαι, πόσο καλά ή όχι «κρατιέσαι», αν σε άφησε ο άντρας σου ή σε κεράτωσε ή το πόσο καλά ή όχι διαχειρίστηκες τα περιουσιακά σου στοιχεία.
Θα πρέπει να το υποστείς. Ακόμη και αν δεν κάνεις τίποτα για να το προκαλέσεις αυτό. Με λίγα λόγια, οφείλεις να «λογοδοτείς» σε όλους και για όλα. Σε όποια φάση της ζωής σου και αν βρίσκεσαι. Τόσο απλά, επειδή κάποιοι παίρνουν αυθαίρετα το δικαίωμα να σχολιάζουν εσένα και για σένα, με μοναδική αφορμή το ονοματεπώνυμό σου.
Τα σχόλια όμως, δεν είναι απλώς σχόλια και έκφραση απόψεων που δέχεται πάνω - κάτω κάθε άνθρωπος. Είναι μισυγυνισμός και σεξισμός, τη στιγμή που πολλοί δεν τον αντιλαμβάνονται καν, γιατί τόσο πολύ ενυπάρχει μέσα τους που έχουν ταυτιστεί μαζί του.
Απόγειο όλων των παραπάνω είναι για ακόμη μια φορά ένα απόσπασμα βίντεο όπου αναδεικνύει τον «αθώο» μισογυνισμό και την πατριαρχία που κανείς ποτέ δεν παρατηρεί, αλλά ενισχύει. Μια γυναίκα λοιπόν, οφείλει να υποστεί σχολιασμούς και για την όψη του προσώπου της, όπως αυτό διαμορφώνεται μέσα στα χρόνια. Και φυσικά αυτό θα συμβεί με αρνητικό πρόσημο.
«Γέρασε, μεγάλωσε» επομένως «δεν είναι πια ελκυστική, δεν είναι πια ποθητή» και κυρίως το μεγαλύτερο μέλημα τόσο το δικό της, όσο και των υπόλοιπων γυναικών, είναι να βάλουν ως αυτοσκοπό της ζωής τους να παραμείνουν για πάντα νέες. Να χρησιμοποιήσουν κάθε διαθέσιμο μέσο προκειμένου να διατηρήσουν την όψη τους αναλλοίωτη στον χρόνο.
Το ίδιο φυσικά δεν ισχύει αντίστοιχα για το ανδρικό φύλλο. Το οποίο ωριμάζει (!) δεν γερνάει -και όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο γοητευτικό γίνεται. Αυτό το μοτίβο κυριαρχεί λοιπόν και αναπαράγεται ξανά και ξανά. Και κυρίως όσο και αν περνούν τα χρόνια, ένας άντρας μπορεί απλά να συνεχίσει τη ζωή του χωρίς να σχολιαστεί για τα γκρίζα μαλλιά του, ή τις ρυτίδες του, ή εν πάση περιπτώσει τις απόλυτα φυσιολογικές αλλαγές που φέρνει στον οργανισμό το πέρασμα του χρόνου.
Για τους περισσότερους όμως, δεν τρέχει απολύτως τίποτα με το συγκεκριμένο απόσπασμα και πιθανότατα δεν θα καταλάβουν ποτέ τον σεξιστικό σχολιασμό που υπέστη η Αθηνά Ωνάση (και όχι μόνο) όσο "αθώα" και αν προσπαθήσουν να τον επικοινωνήσουν. Είναι θέμα κουλτούρας και δυστυχώς, εκλείπει.
Όσο δε, για τη «θλίψη στο βλέμμα», τις κατάρες, και τους μεσαίωνες, καλύτερα ας την μεταφράσουν ως αγανάκτηση και ως μια αφορμή να μην ερμηνεύουν για λογαριασμό άλλων.
