O tempora, o mores (“Ω, καιροί, ω, ήθη” ) θα μπορούσε κανείς ν’ αναφωνήσει έχοντας επίγνωση του χαοτικού τοπίου που έχει δημιουργηθεί με το φλερτ και την αναζήτηση συντρόφων να περνά στον απρόσωπο χώρο του διαδικτύου και την “επανάσταση” στα ήθη του dating που επιφέρουν οι εφαρμογές γνωριμιών! Είναι γεγονός ότι τα dating apps δημιουργούν μια αχανή -ενίοτε αγχωτική- αίσθηση ατέλειωτων επιλογών που (αν μας ρωτάτε) κάποιες φορές -σχεδόν προσβλητικά- ανάγουν ανθρώπους και προσωπικότητες σε σχεδόν κάποιου είδους “προϊόντα” προς κατανάλωση.

Έτσι, και οι “τακτικές” που αφορούν το dating με αυτά τα δεδομένα επιτάσσουν μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία προκειμένου αυτό να μην καταντήσει κάτι ψυχοφθόρο ενώ παράλληλα δημιουργείται ένα νέο “λεξιλόγιο” από όρους για την περιγραφή συμπεριφορών που ίσως συναντήσει κανείς σε αυτό το πολύπλοκο πεδίο. Ένα από αυτά τα νέα “λήμματα” είναι και το “benching”: Ο όρος έχει προέλθει από τον χώρο των σπορ και την πρακτική που έχει ένας προπονητής να αποσύρει έναν παίκτη από το παιχνίδι για συγκεκριμένη χρονική περίοδο αφήνοντάς τον στον πάγκο. Με ανάλογο τρόπο το benching στον τομέα του dating σημαίνει ότι κάποιος βάζει “στον πάγκο” μαζί με άλλους “παίκτες” ή “παίκτριες” ένα πρόσωπο με το οποίο βγαίνει, προτιμώντας να κάνει παιχνίδι για κάποιο διάστημα με άλλα πρόσωπα. “Στο context του dating, οι άνθρωποι που υφίστανται το benching τείνουν να μπαίνουν…στη β’κατηγορία στο πρόγραμμα του ανθρώπου που τους ενδιαφέρει, μετατρέπονται σε αυτό που αποκαλούμε οι backup παίκτες” εξηγεί η κλινική ψυχολόγος Sabrina Romanoff.

Αντί να διακόψει τη σύνδεση με ένα πρόσωπο για το οποίο δεν νιώθει ότι είναι ακριβώς ο σύντροφος που επιθυμεί, ο “bencher” (αυτός που υιοθετεί την τακτική του benching) επιλέγει να κρατήσει -ανομολόγητα- το πρόσωπο αυτό στη σύνθεση μιας ομάδας ανθρώπων με τους οποίους βγαίνει ραντεβού, χωρίς να του δίνει την επιθυμητή προτεραιότητα. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που κυριαρχούν σε μία τέτοια περίπτωση; Η επικοινωνία επιβραδύνεται και ο bencher την επιδιώκει μόνο περιοδικά ώστε να διατηρεί στοιχειωδώς τη σύνδεση, προκαλώντας με τη minimum προσπάθεια το ενδιαφέρον του άλλου ανθρώπου. Αν υποθέσουμε ότι είστε ο άνθρωπος που το υφίσταται (άνδρας ή γυναίκα) η θέση σας στο πρόγραμμα του bencher υστερεί σε σχέση με άλλες “υποψηφιότητες”.

“Συνήθως, στον bencher συνεχίζει να αρέσει το άτομο που βάζει τον πάγκο και πιθανώς έχει ενδιαφέρον να κάνει κάποιου είδους σχέση μαζί του” λέει η Dr. Romanoff. Σε τελική ανάλυση, δεν δίνει ένα οριστικό τέλος στη σύνδεση αυτή. Την ίδια στιγμή όμως τα συναισθήματα του δεν είναι αρκετά δυνατά ώστε να εξαλείψουν την αίσθηση ότι υπάρχουν κι άλλες ενδιαφέρουσες υποψηφιότητες ή ότι ένα άλλο άτομο με το οποίο βγαίνει μπορεί τελικά να είναι καλύτερη επιλογή για εκείνον” προσθέτει. Το τελευταίο αποτελεί πλέον μια συνηθισμένη αίσθηση που προκαλείται από την υπερπληθώρα “προσφοράς” που φαίνεται να παρέχουν τα dating apps παρατηρεί η Dr. Romanoff. Αν κάποιος π.χ. προσπαθεί να διαχειριστεί πολλαπλούς υποψήφιους μελλοντικούς συντρόφους την ίδια περίοδο ενώ υπάρχει παράλληλα η αίσθηση ότι συνεχίζει να υφίσταται μια πληθώρα επιλογών εκεί έξω (κάτι που ενισχύεται από την κουλτούρα των dating apps) είναι πολύ πιο πιθανό να μπει στον πειρασμό να κάνει benching μέχρι να αποφασίσει τί θέλει.

Υπάρχει, επίσης, πάντα το ενδεχόμενο για κάποιους ανθρώπους το dating να μην αποτελεί απλώς έναν τρόπο να βρούνε σύντροφο αλλά ν’ αποτελεί το μέσο για να καλύψουν κάποιες δικές τους εσωτερικές ανάγκες. “Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν το dating για ν’ αντιμετωπίσουν τον φόβο της μοναξιάς, για να πάρουν επιβεβαίωση ή ως κάτι που τους χαλαρώνει και τους βοηθά να “ξεσκάνε” και δεν είναι πάντα ειλικρινείς με τους εαυτούς τους ούτε με τους άλλους, σχετικά με το γεγονός ότι δεν ψάχνουν στην πραγματικότητα για έναν σύντροφο” επισημαίνει η Sabrina Romanoff. Έτσι μπορούν απλά να κρατούν άλλους ανθρώπους “στον πάγκο” ως επιλογές για να ικανοποιήσουν τις παραπάνω ανάγκες.

Είναι ακόμη πιθανό κάποιοι benchers να μην έχουνε καθαρή εικόνα σχετικά με τα χαρακτηριστικά και τις ποιότητες των ανθρώπων που επιδιώκουν να γνωρίσουν. Έτσι, καταφεύγουν στο να κρατούν τις επιλογές τους ανοιχτές μέχρι να τ’ ανακαλύψουν. Άλλες φορές πάλι, έχουν υπερβολικά υψηλές, μη ρεαλιστικές προσδοκίες που κανένα πρόσωπο δεν δείχνει ικανό να εκπληρώσει. Το αποτέλεσμα; Ένας αέναος κύκλος benching όσο περιμένουν το “τέλειο” πρόσωπο να εμφανιστεί.

Γιατί το benching είναι μια χειριστική συμπεριφορά που πληγώνει

Σε αντίθεση με ότι ισχύει στον κόσμο των αθλημάτων, το benching στο σύμπαν του dating ενέχει ένα κάποιο (για να μην πούμε υψηλό) επίπεδο ανειλικρίνειας. Σε έναν αθλητικό αγώνα είναι ξεκάθαρο το πότε και για ποιους λόγους ή συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ένας coach επιλέγει να βάλει ή να βγάλει έναν παίκτη από το παιχνίδι. Επίσης, είναι φυσικά μια πρακτική που γίνεται ανοικτά και όλοι όσοι εμπλέκονται σε αυτήν έχουν επίγνωση. Όταν όμως το benching εφαρμόζεται από έναν πιθανό μελλοντικό σύντροφο, το πιθανότερο είναι ότι δεν γνωρίζεις ότι βάζουν άλλους ανθρώπους σε προτεραιότητα και αν το ήξερες, σίγουρα δεν θα ήσουν ok με αυτό. “Οι υγιείς τακτικές στο dating απαιτούν να είμαστε ειλικρινείς και ανοιχτοί στην επικοινωνία” λέει η ψυχοθεραπεύτρια Claudia de Llano και το benching δεν περιλαμβάνει τίποτα από τα παραπάνω. “Υπάρχει μία υπονομευτική, χειριστική ιδιότητα σε αυτό ακόμη και αν κανείς δεν έχει την πρόθεση να γίνει χειριστικός” εξηγεί.

Το πρόσωπο που το υφίσταται μπορεί να συνεχίσει να έχει ελπίδες παραμένοντας…κάπου εκεί τριγύρω για αρκετό διάστημα χωρίς να έχει ωστόσο επίγνωση ότι κάποιος τους χειρίζεται και επί της ουσίας τους εξαπατά. “Αν πραγματικά σου αρέσει ένας άνθρωπος έχεις περισσότερες πιθανότητες να τον ακολουθήσεις στον “κύκλο” του benching εξαιτίας της ελπίδας να υπάρξει η πιθανότητα μία σχέσης μαζί του” εξηγεί η Dr. Romanoff. Την ίδια στγμή, αυτή η ελπίδα μπορεί ν’ αποβεί παντελώς αβάσιμη όσο ο bencher επιδιώκει και εξερευνά κρυφά άλλες επιλογές και πιθανότητες.

Αυτή η δυναμική λόγω της έλλειψης επίγνωσης της πλήρους εικόνας, αφήνει χώρο για τη δημιουργία ανισομερών συναισθημάτων καθώς το ένα πρόσωπο συχνά τρέφει πιο δυνατά συναισθήματα απ’ ότι το άλλο, κάτι που καθιστά το benching μια ανήθικη πρακτική. Προκειμένου να κρατήσει κάποιον “στον πάγκο” απαιτείται από τον bencher μία περιοδική ένδειξη ενδιαφέροντος και συναισθημάτων που μπορεί να προκαλούν σύγχυση και να παραπλανούν το άτομο που το υφίσταται. Το άτομο “στον πάγκο” μπορεί να αρχίσει να πιστεύει ότι αξίζει μόνο μικρές ή σποραδικές δόσεις τρυφερότητας και θετικών ερωτικών συναισθημάτων. Το benching “μπορεί να επηρεάσει την αίσθηση ασφάλειας, εμπιστοσύνης και αυτοεκτίμησής του και να πυροδοτήσει τα αρνητικά συναισθήματα ότι δεν είναι αρκετά επιθυμητό, ποθητό και γεμάτο αυτοπεποίθηση” λέει η de Llano.

Και ο bencher όμως δεν μένει αλώβητος από τις αρνητικές συνέπειες, όσο κι’ αν καλύπτει κάποιες ανομολόγητες συναισθηματικές και ψυχολογικές ανάγκες του. Είναι πιθανώς στρεσογόνο και χρονοβόρο να διαχειρίζεται κανείς την πολυπλοκότητα των πολλαπλών σχέσεων στην ίδια χρονική περίοδο ενώ το benching μπορεί να επισκιάσει και να μπερδέψει τους πραγματικούς στόχους του σχετικά με το dating παρατείνοντας συνδέσεις που θα έπρεπε να έχουν λήξει από καιρό και εμποδίζοντας τον να βρει κάποιον στον οποίο θ’ αφιερώσει την πλήρη προσοχή του. “Τελικά, το ν’ αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο προκαλεί περισσότερο δράμα και πόνο απ’ ότι απλά ν’ αποδεχτείς το γεγονός ότι θα μπορούσες να μην βγαίνεις και να μην σχετίζεσαι με κανέναν για τον οποίο δεν ενδιαφέρεσαι πραγματικά” καταλήγει η Dr. Romanoff . Μια όμως και το benching αποτελεί επιλογή όσων το εφαρμόζουν αλλά όχι και όσων το υφίστανται (τουλάχιστον όχι μέχρι να το αντιληφθούν) σε επόμενο άρθρο μας θα δούμε πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.

Article cover image: iStock