Κάθε τόσο γεννιέται ένα νέο πρότυπο ομορφιάς. Το περασμένο καλοκαίρι, έγινε πολύς λόγος για την επιστροφή του “indie sleaze”, ενός άντρα που μοιάζει ούτε λίγο ούτε πολύ με τον πάλαι ποτέ Pete Doherty (τον πρώην της Kate Moss). Στα τέλη του 2023, αποδεχτήκαμε τους άνδρες που επειδή είναι τόσο δυνατοί και προνομιούχοι μπορούν να ντύνονται όπως θέλουν: βλέπε τα ανείπωτα ρούχα του Adam Sadler, του Justin Bieber και του Pete Davidson.
Αυτός ο συνεχής θαυμασμός και η διαρκής επιβράβευση της ανδρικής ομορφιάς ή/και αισθητικής που ξεφεύγει από τον κανόνα -και ποιος είναι ο κανόνας; συνήθως ορίζεται ως το πρότυπο ενός ένας μυώδη άντρα με προσεγμένο κοστούμι, ντυμένο στην πένα για να κατακτήσει είτε μία ρομαντική σύντροφο είτε τη μητέρα του- καθιστούν σαφές ότι οι κανόνες της ανδρικής ομορφιάς είναι μεταβλητοί και, κυρίως διαρκώς ανοιχτοί για το τι σημαίνει πραγματικά ελκυστικό. Και πράγματι, αυτές οι αποκλίσεις στην ομορφιά του να είσαι όποιος είσαι τέλος πάντων, συχνά μετατρέπονται σε τάσεις και μάλιστα επικερδείς.
@damianodavid/Instagram
Διάσημες ηθοποιοί που συγκρίθηκαν κάποια στιγμή με πλάσματα του ζωικού βασιλείου- όπως άλογα ή και τρωκτικά, δεν είχαν την τύχη να δημιουργήσουν ποτέ νέα πρότυπα γυναικείας ομορφιάς. Αντίθετα, ήταν ένας τρόπος να τις αποκαλέσουν άσχημες.
Το τελευταίο παράδειγμα σε αυτή τη δυναμική είναι η έκρηξη των «καυτών ποντικών» ή αλλιώς των ανδρών που μοιάζουν με τον Ratatouille, μια ετικέτα που δημιουργήθηκε από τον διεθνή Τύπο (από το The Independent και το CNN στους New York Times) για να περιγράψει την εμφάνιση ηθοποιών όπως ο Timothée Chalamet, ο Barry Keoghan, Jeremy Allen White, Mike Faist και Josh O’Connor που μοιάζουν με ποντικάκια.
Σε τι οφείλεται αυτή η σύγκριση με τα χαριτωμένα τρωκτικά; Αυτοί οι άντρες έχουν μεγάλα αυτιά, περίεργες μύτες, μικρά μάτια, μια κάπως γυαλιστερή έκφραση προσώπου και μικρή σωματική διάπλαση (αν και μπορούν να έχουν καλογυμνασμένα «ποντίκια» και να κάνουν διαφημίσεις για εσώρουχα). Και ταυτόχρονα, είναι πραγματικά sex symbols. Δεν είναι ότι είναι άσχημοι όμως. Απλά αντιπροσωπεύουν τη νέα αντρική ομορφιά που δεν είναι τέλεια.
Η έκθεση του Bumble's Dating Trends 2023 διαπίστωσε ότι μία από τις πιο δημοφιλείς τάσεις στον κόσμο του ρομάντζου είναι το λεγόμενο «ανοιχτό casting»: δηλαδή ένας πιο ανεκτικός και συμπεριληπτικός τρόπος για να αποφασίσετε με ποιον θα βγείτε ραντεβού. Αυτό περιλαμβάνει τη γνωριμία με άτομα που δεν ανήκουν στον τύπο της κλασικής ομορφιάς και, σύμφωνα με την έρευνα, το 38% των singles είναι πιο ανοιχτοί/ες στο να ρίξουν τα δίχτυα τους σε μία τέτοια… προοπτική. Το zeitgeist (το πνεύμα των καιρών) φαίνεται να υποστηρίζει αυτήν την τάση, αφού πρώτα μας ξενάγησε στον αστερισμό κάποιων νέων πρωταγωνιστών που έχουν αυτό το κάτι, αυτό το je ne sais quoi, που τους κάνει-αν μη τη άλλο- γοητευτικά ενδιαφέροντες. Βέβαια καλό είναι να μην κοροιδευόμαστε, αν το Χόλιγουντ έχει αποφασίσει να μεταμορφώσει κάποιον σε σύμβολο του σεξ, είναι πιθανό να το πετύχει, ακόμα κι αν δεν έχουν την ίδια εμφάνιση με τον Μπραντ Πιτ ή τον Κρις Χέμσγουορθ.
O Jeremy Allen White στη σειρά The Bear
Έπειτα υπάρχει και το στιλ του «dad bod», ένας όρος που περιγράφει το σωματότυπο των ανδρών που χαρακτηρίζονται από την γνωστή σε όλους μας «μπυροκοιλιά» και για την οποία πιο γνωστός χολιγουντιανός πια είναι ο Leonardo DiCaprio. Να, άλλη μία πρόκληση/προσπάθεια να επικροτήσουμε τις πιο μαλθακές εκδοχές του άνδρα.
Ιστορικά μιλώντας η πίεση για το να κρατηθούν ψηλά τα στάνταρ της ιδανικής ομορφιάς ήταν πάντα χειρότερη για τις γυναίκες, σε σχέση με τους άνδρες για τους οποίους ήταν λιγότερο σημαντικά, από το οικονομικό τους υπόβαθρο. Νομίζω ότι τα «hot ποντίκια του Χόλιγουντ» το διαιωνίζουν αυτήν την πίεση που νιώθουμε οι γυναίκες, γιατί μας καλούν να θαυμάσουμε και να γοητευτούμε από ένα είδος μη στερεοτυπικής ανδρικής ομορφιάς, όταν εμείς συνεχίζουμε να είμαστε θύματα μιας ασφυκτικής αισθητικής πίεσης για να ανταπεξέλθουμε επιτυχώς στην εκπλήρωση όλων των στερεοτύπων της ομορφιάς.
Οι γυναίκες που έλκονται από τους Ρατατουϊδες του ανδρικού φύλου είναι γυναίκες που έτσι κι αλλιώς προτιμούν διαφορετικά είδη αρρενωπότητας και τέτοιοι άνδρες δεν επηρεάζονται από τους πολιτισμικούς κανόνες της τοξικής αρρενωπότητας
Η κοινωνία τείνει να αποδέχεται ευκολότερα περισσότερους διαφορετικούς τύπους ανδρικής γοητείας σε σύγκριση με τις γυναίκες. Από την άλλη να πούμε ότι οι γυναίκες που έλκονται από τους Ρατατουϊδες του ανδρικού φύλου είναι γυναίκες που έτσι κι αλλιώς προτιμούν διαφορετικά είδη αρρενωπότητας και τέτοιοι άνδρες δεν ανησυχούν μήπως φανούν φαλλοκράτες ούτε επηρεάζονται από τους πολιτισμικούς κανόνες της τοξικής αρρενωπότητας. Σε ετεροφυλόφιλα και cis περιβάλλοντα, οι άντρες έχουν περισσότερη ελευθερία και αποδοχή να εκφραστούν με πιο gender fluid τρόπο. Αντίθετα, σε αυτά τα ίδια περιβάλλοντα, οι γυναίκες πρέπει να συνεχίσουν να συμπεριφέρονται με έναν τυπικά γυναικείο τρόπο, να είναι εύθραυστες, αισθησιακές, ευαίσθητες και εξαρτημένες προκειμένου να κερδίσουν την αρσενική έγκριση.
Η ποπ κουλτούρα είναι γεμάτη από παραδείγματα όμορφων γυναικών που ερωτεύονται λιγότερο ελκυστικούς άντρες: o Jeremy Allen White, o σταρ του The Bear, βγαίνει με την Ισπανίδα τραγουδίστρια Rosalía και η κοπέλα του Timothee Chalamet είναι η θεά Kylie Jenner. Η ανθρωπόμορφη διάσταση των ζώων μέσα από την απόδοση τυπολογιών αρσενικής ομορφιάς στους σταρ μπορεί να φαίνεται διασκεδαστική και πρωτότυπη σε πρώτη ανάγνωση, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι περισσότερο είναι κομμάτι μιας πατριαρχικής αντίληψης μέσω της οποίας οποιοδήποτε αρσενικό ελάττωμα μπορεί να αναδειχθεί σε προτέρημα ή ακόμα και σε αρετή. Διάσημες ηθοποιοί που συγκρίθηκαν κάποια στιγμή με πλάσματα του ζωικού βασιλείου- όπως άλογα ή και τρωκτικά, δεν είχαν την τύχη να δημιουργήσουν ποτέ νέα πρότυπα γυναικείας ομορφιάς. Αντίθετα, ήταν ένας τρόπος να τις αποκαλέσουν άσχημες.
O Josh O’ Connor ως πρίγκηπας Κάρολος στο The Crown
Είναι επίσης σημαντικό να επισημανθεί ότι παρόλο που οι άντρες που συγκρίνονται με τον Ρατατούι γίνονται αντικείμενα θαυμασμού για την απόκλιση τους από τον κανόνα ομορφιάς, όμως αυτή είναι μία τάση που αφορά σε λευκούς άνδρες, δεδομένου ότι έχουνν χαρακτηριστικά που δεν συναντώνται σε άλλες εθνότητες. Επιπλέον, είναι ένας σαφής δείκτης του πώς, ακόμη και όταν η βιομηχανία δέχεται άλλα είδη ομορφιάς, συνεχίζει να επικεντρώνεται στα ευρωπαικά πρότυπα. Ανοιχτό δέρμα, στενή μύτη, λεπτά χείλη, ανοιχτόχρωμα μάτια, ίσια μαλλιά και λεπτή σιλουέτα, μεταξύ άλλων, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που, σήμερα, συνεχίζουν να αποτελούν δείκτες ομορφιάς στη βιομηχανία της μόδας, του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και της διαφήμισης. Και ποιο είναι το μήνυμα που περνάει ένα τέτοιο είδος ομορφιάς; Ότι μόνο οι λευκοί άνδρες έχουν τη χάρη να είναι ελκυστικοί με ασυνήθιστο τρόπο. Ότι μπορεί να είναι ένας συνδυασμός κοντού, χλωμού και όχι πολύ γυμνασμένου άνδρα — αλλά οι διαφημιστικές θέλουν ακόμα να σας βάλουν στις καμπάνιες του Calvin Klein.
Πάντως για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, οι γοητευτικοί ομορφάσχημοι άνδρες που μοιάζουν με ποντίκια δεν είναι μια κακή αρχή για το πώς αλλάζουν τα πρότυπα ομορφιάς ώστε να μην καταπιέζονται οι άνδρες και οι γυναίκες, ωστόσο ελπίζουμε ότι την επόμενη φορά που θα μιλήσουμε για μια νέα τάση ομορφιάς, αντρική ή θηλυκή, αυτή θα περιλαμβάνει και άλλα χρώματα, ηλικίες και σχήματα.
