Η θρυλική ερμηνεύτρια μπορεί να μην έχει επιστρέψει στη μουσική σκηνή, ωστόσο έχει επιστρέψει στα φώτα της δημοσιότητας με συνεντεύξεις και εξώφυλλα μιλώντας για την κατάσταση της υγείας της και τη χρόνια μάχη με το σύνδρομο του δύσκαμπτου ανθρώπου.

Όπως αποκάλυψε στο αμερικανικό People όπου φωτογραφήθηκε, προτιμάει πλέον να ζει την κάθε ξεχωριστή ημέρα, χωρίς να εστιάζει στο μέλλον.

«Ξαφνικά ένιωσα τον διάδρομο να στενεύει όλο και πιο πολύ. Όλο και πιο πολύ. Και τότε στάθηκα στον τοίχο και αναρωτιόμουν τι ακριβώς μου συμβαίνει», εξομολογήθηκε η Dion, ενθυμούμενη μια πολύ δύσκολη στιγμή της πριν ανέβει στην σκηνή για συναυλία της μπροστά σε χιλιάδες θεατές.

«Νόμιζα ότι απλά θα μου έχει πέσει το ζάχαρο και πως πρέπει να συνεχίσω», είπε η ίδια. «Οι άνθρωποι περιμένουν, πρέπει να συνεχίσω». Τελικά όμως το αίσθημα δυσφορίας κράτησε δύο ώρες και η ίδια δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει με αποτέλεσμα το σόου να ακυρωθεί.

Τα συμπτώματα ήταν εκεί από 2000, όχι με τέτοια συχνότητα, αλλά ήταν εκεί. Οι συνεχόμενες εμφανίσεις, οι συναυλίες, τα σοβαρά οικογενειακά θέματα και η ανατροφή των παιδιών της όμως, δεν της άφηναν και πολλά περιθώρια να εστιάσει στην υγεία της. Λίγο αργότερα ήρθαν οι μυϊκοί σπασμοί στον λαιμό και τα πόδια της, οι δυσκολίες στην αναπνοή και το περπάτημα, όπως επίσης τα προβλήματα όρασης, και οι κρίσεις όπου το σώμα της έμενε ακίνητο από τον πόνο.

«Αυτό που συμβαίνει σε αυτό το ντοκιμαντέρ (I’m Celine Dion) είναι πραγματικά πρωτόγνωρο και μπορεί να δώσει στον κόσμο μια εντελώς διαφορετική ματιά σε μια τόσο σπάνια ασθένεια», δηλώνει η Dion. «Ελπίζω να δώσει στον κόσμο δύναμη. Τόσοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν μόνοι τους τα δικά τους προβλήματα», συμπληρώνει.

Στη συνέχεια η ίδια αποκάλυψε πως έχει βάλει σε προτεραιότητα την υγεία της, για τα τρία παιδιά της, τα οποία απέκτησε με τον αγαπημένο της σύζυγο, René Angélil’s.

Πώς αποκάλυψε την πάθηση της στα παιδιά

«Παλιά οι φωνητικές μου χορδές ήταν αυτές που με καθοδηγούσαν. Στη συνέχεια δεν μπορούσα καλά – καλά να μιλήσω. Με το ζόρι περπατούσα και μου έλειπε πολύ το να ζω πραγματικά» ομολογεί η ίδια. «Τα παιδιά μου άρχισαν να το παρατηρούν αυτό. Και τότε σκέφτηκα πως ήδη έχουν χάσει τον έναν γονέα, δεν θέλουν να φοβηθούν και για μένα», πρόσθεσε.

«Γύρισα και τους είπα πως έχουν χάσει ήδη τον πατέρα τους, η μαμά αντιμετωπίζει κι εκείνη μια κατάσταση, αλλά είναι διαφορετική και δεν θα πεθάνει», θυμάται να λέει η Dion στα παιδιά της. «Το να γνωρίζουν τι έχω να αντιμετωπίσω, παίρνει από πάνω μου πολύ βάρος».

Στις 25 Ιουνίου κυκλοφορεί το ντοκιμαντέρ της «I Am: Celine Dion», το οποίο φέρνει στο φως όλη τη μάχη της σταρ με τη σπάνια νευρολογική πάθηση από την οποία πάσχει. Με αφορμή την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ που πλησιάζει, η Celine Dion έδωσε παράλληλα μια συνέντευξη στη Hoda Kotb όπου προχώρησε σε ακόμη περισσότερες αποκαλύψεις, τονίζοντας πως τα συμπτώματα της νόσου είχαν εμφανιστεί εδώ και δεκαετίες, αλλά τα είχε κρατήσει κρυφά.

Oι σπασμοί και οι σωματικοί πόνοι, είχαν κάνει την εμφάνισή τους από τότε που ο σύζυγός της έδινε την δική του μάχη με τον καρκίνο του λάρυγγα, όπως αποκάλυψε η ίδια. Παραμέλησε όμως τα συμπτώματα και τα έκρυψε από τους κοντινούς της ανθρώπους, προκειμένου να ανταπεξέλθει επαγγελματικά και προσωπικά.

Επί 17 χρόνια ταλαιπωρείται από σπασμούς και πόνους αναζητώντας λύσεις από τον έναν γιατρό στον άλλο. Μέχρι που ήρθε και η επίσημη διάγνωση το 2022. Πλέον η Dion έχει αποφασίσει να μιλήσει δημόσια για τη σοβαρή πάθηση της, και να μην κρύψει την κατάσταση υγείας της.

«Δεν ξέραμε τι συνέβαινε με μένα», είπε η Καναδή σταρ. «Δεν αφιέρωσα χρόνο. Έπρεπε να είχα σταματήσει, να είχα πάρει τον χρόνο να το καταλάβω. Και σαν να μην έφτανε αυτό, και ο σύζυγός μου πάλευε για τη δική του ζωή».

Μετά τον θάνατό του συζύγου της, η Dion δήλωσε ότι δυσκολεύτηκε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανατροφή των παιδιών της (του 23χρονου Ρενέ-Τσαρλς και των 13χρονων διδύμων Νέλσον και Έντι), την καριέρα της και την επιδείνωση της υγείας της, που κρατούσε μυστική από το κοινό.

«Έπρεπε να μεγαλώσω τα παιδιά μου, έπρεπε να κρυφτώ, έπρεπε να προσπαθήσω να γίνω ηρωίδα – ενώ ένιωθα το σώμα μου να με εγκαταλείπει», συνέχισε.

Για την απόφαση να μιλήσει δημόσια για τη μάχη της με το Σύνδρομο του Δύσκαμπτου Ανθρώπου η τραγουδίστρια εξομολογήθηκε: «Το βάρος ήταν πάρα πολύ μεγάλο. Το να λέω ψέματα στους ανθρώπους που με έφτασαν εκεί που είμαι σήμερα, δεν μπορούσα να το κάνω άλλο. Δεν μπορούσα να το κάνω αυτό πια».

Μεταξύ άλλων στη συνέντευξή της, προειδοποιεί για τους κινδύνους από την αλόγιστη χρήση φαρμάκων στην οποία κατέφυγε η ίδια στην προσπάθεια να ανακουφιστεί από τα προβλήματα που της προκαλούσε το σύνδρομο, όταν ακόμα δεν ήξερε την αιτία τους. Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας των 00s, είχε μυϊκούς σπασμούς, δυσκολία στην αναπνοή και στο τραγούδι και, κυρίως, εξάρσεις της νόσου όπου ολόκληρο το σώμα της κλείδωνε από τον πόνο.

Η πρώτη φορά που ένιωσε έναν σπασμό ήταν πριν από 20 χρόνια, στη διάρκεια μιας περιοδείας της στη Γερμανία: «Μετά το πρωινό άρχισα να νιώθω ξαφνικά έναν σπασμό και οι ασκήσεις φωνητικής μου τον επιδείνωσαν».

Καθώς τα συμπτώματα επιδεινώθηκαν, στράφηκε στα φάρμακα για να μπορεί να αποδώσει στη σκηνή, μεταξύ αυτών σε αγωγές όπως το Valium. Ξεκίνησε από δόσεις όπως 2 mg, τις οποίες σταδιακά πολλαπλασίασε, φτάνοντας, σε κάποια φάση, να πάρει 90 mg για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας συναυλίας.

«Θα μπορούσε να με σκοτώσει. Δεν αναρωτιόμουν για τη δοσολογία γιατί δεν ήξερα από ιατρική. Νόμιζα ότι θα ήμουν καλά. Είχε αποτέλεσμα για λίγες μέρες, για λίγες εβδομάδες και μετά έπαψε να έχει. Δεν καταλάβαινα ότι θα μπορούσα να ξαπλώσω και να σταματήσω να αναπνέω. Και μαθαίνεις μέσα από τα λάθη σου», φανερώνει μεταξύ άλλων, συμπληρώνοντας:

«Ο κόσμος που με γνωρίζει αρκετά καλά ξέρει ότι δεν θα έπαιρνα φάρμακα απλά για να “φτιαχτώ”, να μαστουρώσω. Σε ολόκληρη τη ζωή μου έχω υπάρξει όσο περισσότερο επαγγελματίας μπορώ, ένα πειθαρχημένο, σκληρά εργαζόμενο άτομο, έκανα ό,τι χρειαζόταν για να διατηρώ τη φωνή μου σε φόρμα».

Μετά τη διάγνωσή της, τον Αύγουστο του 2022, η διάσημη ερμηνεύτρια έχει ξεκινήσει φαρμακευτική αγωγή, ανοσοθεραπεία, φωνητικές ασκήσεις και εντατική φυσικοθεραπεία, πέντε μέρες την εβδομάδα. Είναι μια «πλήρης απασχόληση» όπως σχολιάζει η γιατρός που έκανε τη διάγνωση, Dr. Amanda Piquet, η οποία προσθέτει ότι «δεν έχουμε εγκεκριμένα φάρμακα για τη συγκεκριμένη πάθηση. Σίγουρα κάποιοι ασθενείς μου παρουσιάζουν σαφή βελτίωση με τις θεραπείες που ακολουθούν, αλλά χρειαζόμαστε κλινικές δοκιμές και έρευνες για να ξέρουμε ποια είναι πραγματικά η καλύτερη».

Πηγή φωτογραφίας: Getty/ Ideal Images