«Αν δεν υπήρχαν οι άνδρες, ποιος θα σας προστάτευε;»: Η πρώτη γυναικοκτονία του 2024 και η πιο επικίνδυνη σύγχρονη τοποθέτηση

Η πρώτη (κι ελπίζουμε τελευταία) γυναικοκτονία της χρονιάς προστέθηκε σε μια ανησυχητική λίστα θυμάτων που τα τελευταία χρόνια, ολοένα αυξάνεται κι έχει το ίδιο φύλο σε μία κοινωνία που επιμένει να προσκολλάται σε μια βαθιά ριζωμένη και ακραία πατριαρχία αιώνων.

ΑΠΟ ΕΛΕΝΑ ΚΡΗΤΙΚΟΥ

Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς, κι ενώ οι περισσότεροι τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας με την ελπίδα για μία ευοίωνη χρονιά, σε ένα από τα διαμερίσματα της περιοχής της Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης διαπράχθηκε ένα ειδεχθές έγκλημα, αφαιρώντας τη ζωή μίας ακόμη γυναίκας.

Η σορός της 41χρονης εγκύου εντοπίστηκε σε μπαούλο, σε θαμνώδη περιοχή κοντά στο Μονοπήγαδο, έξω από τη Θεσσαλονίκη, επτά 24ωρα μετά την εξαφάνισή της. Οι εξελίξεις της έρευνας έδειξαν πως ο 39χρονος σύντροφός της Γεωργίας και ο 34χρονος φίλος του, της επιτέθηκαν με αιχμηρό αντικείμενο αφού προηγουμένως την ακινητοποίησαν. Οι δύο θύτες αντιμετωπίζουν τις πράξεις της ανθρωποκτονίας με δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, της διακοπής κύησης, της ληστείας αλλά και της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας.

Εν όψει των τελευταίων εξελίξεων, ο σύντροφός του θύματος επιμένει ότι δεν έχει καμία συμμετοχή στο έγκλημα και δεν γνώριζε το γεγονός του θανάτου. «Η αρχική θέση ήταν ότι βρισκόταν στο σπίτι κι ότι κοιμόταν υπό την επήρεια υπνωτικού χαπιού», σύμφωνα με τον δικηγόρο του. Να σημειωθεί ότι τόσο ο ίδιος, όσο και ο φίλος του, είναι γνώριμοι της αστυνομίας, με τον πρώτο να έχει ποινικό παρελθόν. Μάλιστα, ο πρώτος είχε καταδικαστεί τέσσερις φορές για τον ξυλοδαρμό της αδερφής του.

Ο ένας εκ των δύο δραστών, ο σύντροφος της 41χρονης εγκύου, είχε – όπως έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές στις γυναικοκτονίες- «τα κλειδιά του σπιτιού του θύματος», βγαίνοντας σε τηλεοπτικές εκπομπές, κοιτώντας την κάμερα με ψυχραιμία, επιρρίπτοντας ευθύνες στην αστυνομία για την καθυστέρηση στον εντοπισμό της και μιλώντας με (αντιφατικές) λεπτομέρειες για τα όσα τελικά (δεν) συνέβησαν εκείνη τη νύχτα.

Η πρώτη (κι ελπίζουμε τελευταία) γυναικοκτονία της χρονιάς προστέθηκε σε μια ανησυχητική λίστα θυμάτων που τα τελευταία χρόνια, ολοένα αυξάνεται κι έχει το ίδιο φύλο σε μία κοινωνία που επιμένει να προσκολλάται σε μια βαθιά ριζωμένη και ακραία πατριαρχία. Αρκεί να ρίξεις μια ματιά στον προσωπικό λογαριασμό της Μαίρης Συνατσάκη στο Instagram, στο βίντεο όπου ξεσπά με αφορμή τη γυναικοκτονία του ‘24 και αναρωτιέται μέχρι πότε θα συμβαίνουν όλα αυτά τα εγκλήματα.

Συγκεκριμένα, η ίδια δημοσίευσε ένα story που δείχνει ένα σχόλιο το οποίο αφορά την δολοφονία της 41χρονης εγκύου και γράφει: «Κράζετε τους άντρες αλλά αν δεν υπήρχαν αυτοί, ποιος θα σας προστάτευε;». Από την πλευρά της η Μαίρη Συνατσάκη του απάντησε με ένα νέο βίντεο στο οποίο λέει: «Από τι; Από ποιον να μας προστάτευε;».

 

Η προστασία οφείλει να επαναπροσδιοριστεί σε μια κοινωνία όπου το Panic button (κυριολεκτικά και μεταφορικά) είναι μόνο ένα κουμπί που προειδοποιεί για κάτι πολύ σαφές: έναν κίνδυνο αδιόρατο που στρέφεται απειλητικά και με ορμή από μια έντονη εξουσιαστική συμπεριφορά προς τη γυναικεία φύση.

Ο 39χρονος σύντροφος της Γεωργίας επιμένει πως κατά τη διάπραξη της δολοφονίας της, εκείνος «κοιμόταν». Οι περισσότεροι δράστες των γυναικοκτονιών των τελευταίων χρόνων υποστηρίζουν πως «δεν θυμούνται», ή πως «δεν ήθελαν να σκοτώσουν». Ποιος μπορεί άλλωστε να ξεχάσει μεταξύ άλλων, πως ο 30χρονος δολοφόνος της Γαρυφαλλιάς στη Φολέγανδρο το 2021, ισχυριζόταν πως την έσπρωξε στη θάλασσα γιατί έφταιγε «η κακιά η ώρα».

Ο Βέλγος εγκληματολόγος, Etienne De Greef (1898-1961), έχει πει πως ο δρόμος για να φτάσει ο δράστης στην περάτωση της εγκληματικής πράξης, περνά από τρία στάδια. Στο βιβλίο «Έρωτας κι εγκλήματα από έρωτα», αναφέρει ως πρώτο στάδιο, αυτό της ατελέσφορης συναίνεσης. Όταν, δηλαδή, ο δράστης συλλαμβάνει την ιδέα του εγκλήματος χωρίς, όμως, να την επεξεργαστεί και τελικά την απωθεί. Στο δεύτερο στάδιο η ατελέσφορη συναίνεση συνδυάζεται με την αξία του ερωτικού συντρόφου στη ζωή του δράστη, που μπορεί να εκδηλωθεί κι ως εμμονή.

Στο στάδιο αυτό συνεκτιμώνται από τον δράστη κι άλλες πράξεις, ισοδύναμες της εγκληματικής, που όμως δεν οδηγούν ακόμη στην απώλεια ζωής. Ενδέχεται στο στάδιο αυτό να εκδηλωθούν απειλές ή αποτυχημένες απόπειρες. Στο τρίτο και τελευταίο στάδιο επέρχεται η ολοκλήρωση της εγκληματικής πράξης μέσα από παροξυσμό, που οδηγεί στην πλήρη κατακρεούργηση του θύματος. Ασφαλώς και τα τρία αυτά στάδια ενδέχεται να εξελιχθούν μέσα σε ελάχιστο χρόνο.

Σε ελάχιστο χρόνο φαίνεται πως αφαιρέθηκε και η ζωή μίας ακόμη γυναίκας στην Ελλάδα τη στιγμή που καταγεγραμμένα τουλάχιστον 4 στις 10 γυναίκες στη χώρα μας, έχουν υποστεί βία, αναδεικνύοντας μια θλιβερή πραγματικότητα, στην αρχή μόλις του νέου έτους.

SHARE THE STORY

Exit mobile version