Κι όμως, το I will always love you δεν έχει πίσω του μια ρομαντική ιστορία

Το έγραψε και το τραγούδησε η Dolly Parton αλλά για ποιον; Το απογείωσε η Whitney Houston όμως τι σχέση έχει με το τραγούδι ο Elvis Presley και... ο Saddam Hussein; Διαβάστε την ιστορία του πιο αγαπημένου ερωτικού τραγουδιού που δεν έχει όμως ερωτική ιστορία πίσω του.

ΑΠΟ ΜΙΚΑΕΛΑ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Το «I Will Always Love You» της Dolly Parton ξεκίνησε τη ζωή του ως ένα εύθραυστο, συγκλονιστικό κάντρι τραγούδι. Δύο δεκαετίες αργότερα, μετατράπηκε από τη Whitney Houston σε μια μνημειώδη power μπαλάντα και έγινε το σινγκλ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις διαχρονικά από γυναίκα καλλιτέχνη. Η περίεργη ιστορία του απαριθμεί στα «συστατικά» της, έναν απογοητευμένο Elvis Presley, που η Dolly του αρνήθηκε την ευκαιρία να το ηχογραφήσει από την απληστία του μάνατζέρ του και τον Ιρακινό τύραννο Saddam Hussein, που αγάπησε το τραγούδι τόσο πολύ που το υιοθέτησε για την τελευταία του «εκλογική» εκστρατεία. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Όχι άλλη μία ερωτική μπαλάντα

Παρά τη συναισθηματική του ένταση, το “I Will Always Love You” δεν είναι μια ιστορία χαμένης ρομαντικής αγάπης, αλλά γράφτηκε από τη Dolly Parton μετά τη διάλυση της επαγγελματικής της συνεργασίας με τον Porter Wagoner, έναν σταρ της κάντρι διάσημο για το αστραφτερό του ντύσιμο και την ξανθιά του κόμμωση. Έπαιξε βασικό ρόλο στην αρχή της καριέρας της Parton, αλλά δεν είχαν ποτέ ρομαντική σχέση.

Η Parton είχε μετακομίσει στο Νάσβιλ από τις «φτωχές» ρίζες της στο Locust Ridge, στο ανατολικό Τενεσί, την επόμενη μέρα που άφησε το σχολείο το 1964. Τρία χρόνια αργότερα, έχοντας κάποια επιτυχία ως τραγουδοποιός, προσκλήθηκε από τον Wagoner να γίνει μέλος της τηλεοπτικής του εκπομπής, μετά από την οποία έπεισε τη δισκογραφική του, την RCA Victor, να της κάνει συμβόλαιο συνεργασίας. Το πρώτο της σινγκλ, μια διασκευή του "The Last Thing on My Mind" του Tom Paxton, ήταν ένα ντουέτο με τον Wagoner και έφτασε στο top 10 της country στις αρχές του 1968 σηματοδοτώντας την έναρξη μιας σειράς από επιτυχίες για το επαγγελματικό ζευγάρι.

Η Parton όμως εγκατέλειψε τη συνεργασία τους για να ακολουθήσει σόλο καριέρα το 1973. Αργότερα αποκάλυψε ότι όταν πήρε την απόφαση αυτή, αναρωτήθηκε: «Πώς θα τον κάνω να καταλάβει πόσο εκτιμώ τα πάντα, αλλά ότι πρέπει να φύγω; Σκέφτηκα, “Λοιπόν, τι κάνεις καλύτερα; Γράφεις τραγούδια”. Έτσι κάθισα και έγραψα αυτό το τραγούδι». Την ίδια μέρα με το I will always love you, έγραψε και το "Jolene", μια ακόμα από τις πιο αγαπημένες της συνθέσεις.

Ο Wagoner ήταν συντετριμμένος από την απόφασή της, αλλά παρέμειναν φίλοι και η Parton ήταν δίπλα στο κρεβάτι του μέντορά της, μαζί με όλα μέλη της οικογένειάς του, όταν πέθανε το 2007.

Το “I Will Always Love You” ήταν μια επιτυχία για την Parton όταν κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1974, φτάνοντας στην κορυφή του κάντρι τσαρτ του Billboard, γεγονός που προκάλεσε την προσοχή του Elvis Presley, ο οποίος ήθελε να το ηχογραφήσει και ο ίδιος. Η Πάρτον ενθουσιάστηκε από την προοπτική, αλλά ο διαβόητος εκμεταλλευτικός μάνατζερ του Presley, ο Tom Parker, της είπε ότι ήταν φυσιολογική πρακτική για τον δημιουργό οποιουδήποτε τραγουδιού που θα ηχογραφούσε ο Presley να υπογράψει ότι θα δώσει πάνω από τα μισά από τα δικαιώματα κυκλοφορίας. Η Parton αρνήθηκε.

 

Αργότερα, σε μια συνέντευξη της στο Country Music TV, είπε: «Έκλαιγα όλη τη νύχτα. Θέλω να πω, ήταν το χειρότερο πράγμα. Οι άνθρωποι έλεγαν: «Είσαι τρελή. Είναι ο Elvis Presley. Διάολε, θα του τα έδινα όλα.» Είπα, «Δεν μπορώ.» Πάντα αναρωτιόμουν πώς θα ακουγόταν με τη φωνή του. Ξέρω ότι θα το είχε “σκίσει”. Στη συνέχεια, όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι από τη Whitney , έβγαλα αρκετά χρήματα για να αγοράσω τη Graceland».

Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, η Parton έχει κερδίσει περισσότερα από 10 εκατομμύρια δολάρια σε δικαιώματα από το τραγούδι. Το 2021, αποκάλυψε ότι είχε επενδύσει μερικά από τα χρήματα σε μια μαύρη γειτονιά στο Νάσβιλ ως φόρο τιμής στη Houston, η οποία πέθανε σε ηλικία 48 ετών το 2012.

Η εκδοχή της Whitney Houston

Η Houston ηχογράφησε το "I Will Always Love You" το 1992 για το soundtrack της πρώτης της ταινίας, «Ο Σωματοφύλακας» (The Bodyguard). Η Parton άκουσε για πρώτη φορά τη ερμηνεία της Houston ενώ οδηγούσε στο Los Angeles: «Άνοιξα το ραδιόφωνο και ξαφνικά άκουσα ένα cappella. Ήξερα ότι ήταν κάτι γνωστό. Κατάλαβα τι άκουγα, όταν η Whitney πήγε στο ρεφρέν. Τότε έπρεπε να σταματήσω το αυτοκίνητο γιατί κόντεψα να το καταστρέψω. Νόμιζα ότι η καρδιά μου θα έβγαινε από το σώμα μου», θυμάται η Parton.

Το τραγούδι πέρασε 14 εβδομάδες στην κορυφή του Billboard, ρεκόρ εκείνη την εποχή. Ήταν μια παγκόσμια επιτυχία, περνώντας 10 εβδομάδες στο νούμερο ένα στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ήταν το single με τις μεγαλύτερες πωλήσεις του 1992. Οι παγκόσμιες πωλήσεις ξεπέρασαν τα 20 εκατομμύρια.

Άλλοι τραγουδιστές που έχουν διασκευάσει το τραγούδι είναι η κάντρι-ροκ σταρ Linda Ronstadt (σε μια εντυπωσιακή εκδοχή με πιάνο στο άλμπουμ της Prisoner in Disguise του 1975) και η Kelly Clarkson.

Στα σουρρεαλιστικά κομμάτια της ιστορίας πίσω από το τραγούδι είναι ότι η εκδοχή της Houston  ηχογραφήθηκε στα αραβικά από τη Σύρια ποπ σταρ Mayyada Bselees, κατόπιν εντολής του Saddam Hussein. (Δεν είναι τρομερό;). Σύμφωνα με πληροφορίες, εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2002, παιζόταν συνεχώς στο ραδιόφωνο του Ιράκ. Και λειτούργησε γιατί ο Σαντάμ κέρδισε το 100 τοις εκατό των ψήφων του λαού (ε, όλοι ξέρουμε πώς, σωστά;).

SHARE THE STORY