Ένα παραμύθι χωρίς happy end 

Η πριγκίπισσα Γκρέις του Μονακό, αλλοτινή μούσα του Χίτσκοκ και μύθος της μεγάλης οθόνης ήταν για μεγάλο μέρος του κοινού η ενσάρκωση μιας αληθινής ηρωίδας παραμυθιού.  

Γόνος μιας καλής οικογένειας της Φιλαδέλφειας, κόρη ενός πάμπλουτου επιχειρηματία που είχε κερδίσει τρία Ολυμπιακά μετάλλια στο αγώνισμα της κωπηλασίας, διάσημη σταρ του Χόλιγουντ και μια από τις πιο εκθαμβωτικές παρουσίες της μεγάλης οθόνης, κάτοχος ενός βραβείου Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην «Χωριατοπούλα», η Γκρέις Κέλι βρισκόταν στην κορυφή του κόσμου όταν έφτασε στο φεστιβάλ των Καννών την άνοιξη του 1955 για να προωθήσει την τρίτη και τελευταία της συνεργασία με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, την ταινία «Το Κυνήγι του Κλέφτη», στην οποία σαγηνεύει με τη γοητεία της τον Κάρυ Γκραντ στο κοσμοπολίτικο Μόντε Κάρλο.  

Ενώ βρισκόταν στις Κάννες η ηθοποιός δέχτηκε την πρόσκληση του γοητευτικού πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό και τον επισκέφθηκε στο ροζ ανάκτορο των Γκριμάλντι στο Μόντε Κάρλο. Η πρώτη αυτή συνάντηση είχε συνέχεια. Επιστρέφοντας στη Αμερική διατήρησε επικοινωνία με τον πρίγκιπα και γύρισε την τελευταία της ταινία «Ο κύκνος όπου δίπλα στον Άλεκ Γκίννες υποδύθηκε μια πριγκίπισσα. Η ζωή μιμήθηκε την τέχνη: Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων ο πρίγκιπας Ρενιέ τη ζήτησε σε γάμο. Η εταιρεία παραγωγής της ταινίας μάλιστα καθυστέρησε την κυκλοφορία της μέχρι την ημέρα του γάμου της Γκρέις με το Ρενιέ. Ενώ βρισκόταν στις Κάννες η ηθοποιός δέχτηκε την πρόσκληση του γοητευτικού πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό και τον επισκέφθηκε στο ροζ ανάκτορο των Γκριμάλντι στο Μόντε Κάρλο. Η πρώτη αυτή συνάντηση είχε συνέχεια. 

Η Γκρέις Κέλι έφθασε στην εκκλησία φορώντας ένα παραμυθένιο νυφικό που είχε φτιαχτεί από 270 μέτρα από βελγική δαντέλα και 137 μέτρα μεταξιού, ταφτά και τούλι. Τα παπούτσια της και η κάπα της ήταν διακοσμημένα με πέρλες. Τριάντα έξι μοδίστρες εργάστηκαν επί τρεις εβδομάδες για να μετατρέψουν τη χολιγουντιανή σταρ σε πριγκίπισσα του παραμυθιού. 

Εννιά μήνες και τέσσερις μέρες μετά το γάμο της με το Ρενιέ, η πριγκίπισσα έφερε στον κόσμο το πρώτο παιδί του ζεύγους την πριγκίπισσα Καρολίνα. Το ζευγάρι θα αποκτούσε άλλα δύο παιδιά τον πρίγκιπα Αλβέρτο το 1958 και την πριγκίπισσα Στεφανί το 1965.  

Η χαρισματικά φωτογενής πριγκιπική οικογένεια του Μονακό, έμοιαζε σχεδιασμένη με τη χρωστήρα του Γουολτ Ντίσνει στις φωτογραφίες και τις δημόσιες εμφανίσεις της. 

Στην πραγματικότητα τίποτα στη ζωή δεν είναι παραμυθένιο και φυσικά αυτό ίσχυε και για τον γάμο του ζευγαριού. 

Λέγεται ότι ήταν ιδέα του Αριστοτέλη Ωνάση, στενού συνεργάτη του Ρενιέ εκείνη την εποχή, να παντρευτεί ο πρίγκιπας μια διάσημη ηθοποιό του Χόλιγουντ για να διαφημίσει το πριγκιπάτο. Το 1953 ο Έλληνας κροίσος είχε αγοράσει την Εταιρεία Θαλασσίων Λουτρών (Societe des Bains de Mer) με όνειρό του να κάνει το Μονακό έναν προορισμό πολυτελείας αποκλειστικά για πλουσίους και vips. 

Προκειμένου να παντρευτεί τον Ρενιέ η Γκρέις κατέβαλε προίκα 2 εκατομμύριων δολαρίων στους Γκριμάλντι. Προκειμένου να συγκεντρωθεί το ποσό που σήμερα αντιστοιχεί σε 20 εκατομμύρια δολάρια, η Κέλι έδωσε στην πριγκιπική οικογένεια όλες τις οικονομίες της από τη δουλειά της στον κινηματογράφο. Όταν έφυγε από τη ζωή είχε στο όνομά της μόλις 10 χιλιάδες δολάρια και ένα εγκαταλελειμμένο εξοχικό στην Ιρλανδία. 

Έπειτα από  το γάμο τους ο Ρενιέ απαγόρευσε την προβολή των φιλμ της συζύγου του στο Μονακό.  Η Γκρέις πίστευε αρχικά ότι θα μπορούσε να συνεχίσει την καριέρα της πολύ πιο επιλεκτικά φυσικά και σε άλλους ρυθμούς. Ο πρίγκιπας Ρενιέ όμως είχε διαφορετικά σχέδια. Όταν  το 1962 ο Άλφρεντ Χίτσκοκ της προσέφερε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην «Μάρνι» και η Γκρέις δέχθηκε, βρέθηκε όμως αντιμέτωπη με την αρνητική κοινή γνώμη του Μονακό αλλά και τον ίδιο τον πρίγκιπα Ρενιέ. Δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά στη μεγάλη οθόνη.   

Αλλά και η όλο θαλπωρή οικογενειακή ατμόσφαιρα της δημόσιας εικόνας των Γκριμάλντι απείχε από την πραγματικότητα.  «Όταν ήμασταν παιδιά δεν βλέπαμε σχεδόν ποτέ τους γονείς μας» έχει διηγηθεί η πριγκίπισσα Καρολίνα στις σελίδες της βιογραφίας  του αδελφού της «Albert II of Monaco, The Man and The Prince». Η πολυάσχολη ζωή του ζεύγους δεν τους επέτρεπε να περνούν αρκετό χρόνο με τα παιδιά τους. Εκείνα μεγαλώνοντας συχνά θα επαναστατούσαν. Οι ερωτικές περιπέτειες τόσο της Καρολίνας όσο και της Στεφανί θα απασχολούσαν τον Τύπο και θα προξενούσαν μεγάλους πονοκεφάλους στον Ρενιέ και την Γκρέις καθώς οι επιλογές των κοριτσιών δεν ήταν πάντοτε οι καλύτερες, όσο για τον Αλβέρτο θα παρέμενε εργένης επι δεκαετίες αποκτώντας παιδιά  εκτός γάμου πριν παντρευτεί την πρωταθλήτρια Σαρλίν Γουίτστοκ. 

Oι συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το δυστύχημα εξακολουθούν να καλύπτονται από μυστήριο μέχρι σήμερα για την κοινή γνώμη. 

H επίσημη εκδοχή υποστηρίζει ότι η πριγκίπισσα υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και έχασε τις αισθήσεις της ενώ οδηγούσε, αν και εξακολουθούν να υπάρχουν φήμες ότι είχε προηγηθεί ένας μεγάλος καβγάς με την ιδιαίτερα ατίθαση Στεφανί με αφορμή τον δεσμό της με τον γιο του Ζαν Πολ Μπελμοντό. Σύμφωνα με το “Vanity Fair” η Γκρέις είχε επιμείνει εκείνο το μοιραίο πρωί να οδηγήσει η ίδια το αυτοκίνητο καθώς ήθελε να συζητήσει κατ’ ιδίαν μαζί με την κόρη της. 

Το γεγονός ότι η Στεφανί απεγκλωβίστηκε από το αυτοκίνητο από τη θέση του οδηγού, καθώς το όχημα είχε αναποδογυρίσει στο πλάι, αλλά και η πληροφορία ότι είχε προσπαθήσει να ανακτήσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου όταν η μητέρα της έχασε τις αισθήσεις της, έδωσαν τροφή σε φήμες που ήθελαν την ίδια να βρίσκεται πίσω από το τιμόνι και να είναι υπεύθυνη για το δυστύχημα . 

Ειρωνεία της τύχης: το δυστύχημα συνέβη στο ίδιο ακριβώς σημείο όπου είχαν γυριστεί κλασικές σκηνές για την ταινία “Το κυνήγι του κλέφτη”. “Έχεις δει ωραιότερο μέρος στον κόσμο;” λέει η Γκρέις στον Κάρι Γκραντ, περιγράφοντας το σημείο που θα έχανε τη ζωή της μετά από τρεις δεκαετίες.  

Ο πρίγκιπας Αλβέρτος σπάνια μιλά για το τραγικό περιστατικό, έκανε όμως μια εξαίρεση σε μια συνέντευξη του στη βρετανική τηλεόραση στην εκπομπή ”In Depth” πριν μερικά χρόνια στην οποιία είχε αφηγηθεί πως βίωσε η οικογένεια του την απώλεια της Γκρέις: 

«Παίρναμε το πρωινό μας όταν ήρθε ο πατέρας μας και μας είπε ότι είχε συμβεί ένα ατύχημα. Μας είπε ότι έπρεπε να πάμε στο νοσοκομείο γιατί η μητέρα και η Στεφανί είχαν χτυπήσει. Χωρίς να σκεφτώ κάτι έφυγα μαζί του και με την Καρολίνα και πήγαμε στο νοσοκομείο. 

Ήταν μια συγκλονιστική στιγμή όταν φτάσαμε. Μία από αυτές τις καταστάσεις που δεν ξέρεις τι να σκεφτείς. Πιστεύεις ότι ίσως τα πράγματα δεν είναι τόσο σοβαρά, ότι το ατύχημα δεν ήταν τόσο σοβαρό. Ώρες με ένταση και συναίσθημα. Αργά εκείνο το ίδιο βράδυ καταλάβαμε ότι η εξέλιξη δεν θα ήταν καλή». 

To επόμενο βράδυ, ο πρίγκιπας Ρενιέ αποφάσισε να σταματήσει η μηχανική υποστήριξη για την πριγκίπισσα που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 52 ετών. 

Ο πρίγκιπας Ρενιέ δέχθηκε ιδιαίτερα μεγάλο πλήγμα από το θάνατο της συζύγου του. “Δεν ήταν ποτέ ξανά ό ίδιος άνθρωπος όπως πριν από το δυστύχημα” είχε εξηγήσει ο Αλβέρτος. Ο Ρενιέ δεν παντρεύτηκε ξανά.  Όπως είναι φυσικό, πήρε χρόνια στα μέλη της οικογένειας για να ξεπεράσουν το θάνατο – περισσότερο από όλους δε η Στεφανί. 

Λέγεται ότι μετά το τραγικό αυτοκινητικό δυστύχημα, η πριγκίπισσα Καρολίνα διέκοψε κάθε επαφή με την αδελφή της, καθώς τη θεωρούσε υπεύθυνη για το θάνατο της μητέρας τους. 

Η ρήξη υποτίθεται πως κράτησε χρόνια και οι φήμες λένε πως το τραύμα ανάμεσα στις δύο αδελφές δεν επουλώθηκε ποτέ, παρά τις δημόσιες κοινές εμφανίσεις και τα χαμόγελα για τους φωτογράφους. Οι δυο αδελφές έχουν μια μάλλον απόμακρη σχέση στην πραγματικότητα. 

“Της πήρε πάρα πολλά χρόνια μέχρι να ανακάμψει” είχε εξηγήσει ο πρίγκιπας Αλβέρτος στην συνέντευξη του στην Βρετανική τηλεόραση. 

“Ήταν για εκείνη η πιο οδυνηρή ανάμνηση. Ήταν μέσα στο αυτοκίνητο με τη μητέρα μας χωρίς να μπορεί να τη βοηθήσει, χωρίς να μπορεί να την απεγκλωβίσει, χωρίς να μπορεί να αποτρέψει το μοιραίο. Τραυματίστηκε και η ίδια σοβαρά στο δυστύχημα, η απώλεια όμως ήταν το μεγαλύτερο τραύμα της”. 

Το όμορφο παραμύθι της Γκρέις Κέλι δεν είχε δυστυχώς το happy end που είχε υποσχεθεί στο ξεκίνημα του…