Με τη λέξη «παστίτσιο» οι Ιταλοί περιγράφουν μια ανακατωσούρα και αποκαλούν με αυτήν έργα τέχνης που έχουν προκύψει από τη σύμμειξη άλλων παλαιότερων έργων. Έτσι, η πρώτη χρήση της λέξης δεν είχε σχέση με τη γαστρονομία, αλλά αφορούσε τη ζωγραφική ή την αρχιτεκτονική. Στην πορεία, ο όρος ενεπλάκη με τη μαγειρική και περιλάμβανε διάφορες πίτες με ζυμαρικά και ραγού. Κάπως έτσι έφτασε και στην Κέρκυρα, την περίοδο της Ενετοκρατίας, για να γίνει, και σε αυτή την περίπτωση, μια ιδιόμορφη, γαστρονομική ανακατωσούρα, όπου τα μακαρόνια μπλέκονται δημιουργικά με βρασμένα αβγά, χοιρομέρι, συκωτάκια πουλιών και κοτόπουλο, κλείνονται στην αγκαλιά μιας γλυκιάς ζύμης και προσφέρονταν ως ένα πολύτιμο έδεσμα.
Κάτι αντίστοιχο είναι το βενετσιάνικο παστίτσιο που ανήκει στην εκλεκιστική, αστική κουζίνα των Κυθήρων. Την κουζίνα, δηλαδή, που είχε φανερές επιρροές από τους Ενετούς κατακτητές, με την οποία καταπιάνονταν οι κάτοικοι της Χώρας, των μεγάλων αρχοντικών και των ξακουστών βεγγέρων. Ένα παστίτσιο που δεν το έφτιαχναν απλώς και μόνο για να ικανοποιήσουν τις γευστικές απαιτήσεις και την πείνα των επισκεπτών τους, αλλά περισσότερο ήθελαν, μέσω αυτού, να κάνουν μια δήλωση σε όποιον το δοκίμαζε, ενημερώνοντάς τον σε κάθε πιρουνιά ότι υπάρχει πλούτος και ευμάρεια στο σπίτι τους.
Σίγουρα δεν είναι ένα εύκολο φαγητό που θα κάνετε μια μέρα με δύσκολο πρόγραμμα, καθώς η συνταγή του απαιτεί χρόνο, καλή διάθεση και αφοσίωση. Εξάλλου, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα έχετε μαγειρέψει ποτέ κάτι παρόμοιο. Το βενετσιάνικο παστίτσιο είναι μοναδικό στο είδος του. Αρχικά, η εικόνα του δεν έχει καμιά σχέση με το κλασικό παστίτσιο, αφού όταν βγαίνει από το φούρνο, πριν κοπεί, μοιάζει με ένα ψηλό κέικ. Ο λόγος είναι η κρούστα ζύμης που το τυλίγει και έχει καλύψει όλη την επιφάνεια του σκεύους όπου ψήθηκε. Ναι, σωστά ακούσατε, αυτό το παστίτσιο δεν ψήνεται σε ταψί αλλά σε σκεύος με βάθος. Στη γέμιση του κιμά συμμετέχει μοσχαρίσιο συκώτι, ψιλοκομμένο και αυτό, ενώ η γλυκιά ζύμη κάνει ενδιαφέρουσα αντίθεση με το αλμυρό περιεχόμενο. Ως συνταγή, επίσης, διακρίνεται για τα πολλά αβγά της αλλά και το μεγάλο βαθμό δυσκολίας που απαιτεί εμπειρία στο μαγείρεμα.
Το βενετσιάνικο παστίτσιο, μέσα στο χρόνο, βρήκε την τιμητική του μέρα στην κυθηραϊκή ζωή και αυτή είναι η Κυριακή των Αποκριών. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι είναι αδύνατον να το παραγγείλετε σε κάποια από τις ταβέρνες του νησιού. Μπορείτε, όμως, να πειραματιστείτε και να το φτιάξετε μόνοι σας, μια μέρα γιορτινή, όταν θα θέλετε στο κέντρο του τραπεζιού σας να υπάρχει ένα νησί που πάντα θα κρύβει μέσα του και λίγη Ιταλία. Ακολουθήστε τη συνταγή της Χωραΐτισσας Ρενάτας Πανταζίδου και είναι βέβαιο ότι θα έχετε υπέροχο αποτέλεσμα.
