Η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Νίκος Γαλανός, συμπρωταγωνιστής της στο τελευταίο έργο που ανέβασε, την «Μελωδία της Ευτυχίας», συλλαμβάνονται από το φακό το 1996, λίγο πριν ξεκινήσει η μεγάλη περιπέτεια της υγείας της αξέχαστης πρωταγωνίστριας.
Εκείνη την άνοιξη του 1996 κανείς δεν φανταζόταν ότι λιγότερο από τρεις μήνες μετά την σοκαριστική αποκάλυψη ότι πάσχει από καρκίνο, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, απόλυτη αγαπημένη του ελληνικού κοινού, θα έφευγε από τη ζωή, αφήνοντας ένα ανεπούλωτο τραύμα στον κόσμο που την ακολουθούσε φανατικά.
"Είχα ένα προαίσθημα ότι κάτι δεν πάει καλά."
Ο Νίκος Γαλανός είχε πει για την δραματική αυτή περίοδο: "Είχα καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στην υγεία της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Υπήρχαν δύο φανερά σημάδια κάποιες φορές δεν μπορούσε να τραγουδήσει, δεν είχε δυνάμεις και το δεύτερο ήταν που της κρατούσα το χέρι στην σκηνή και το χέρι είχε γίνει χεράκι. Είχα και ένα προαίσθημα ότι κάτι δεν πάει καλά."
Οι εξετάσεις έγιναν στη Θεσσαλονίκη και μάθαμε τα δυσάρεστα, και επειδή δεν μου αρέσει η δημοσιότητα σε αυτού του είδους τα πράγματα, το έζησα λίγο με το ένα πόδι που λέμε, γιατί δεν μου άρεσε να πηγαίνω ούτε στο νοσοκομείο που ήταν και να περνάω μπροστά από τις κάμερες και να λέω μπούρδες που έλεγαν πολλοί συνάδελφοι. Όσες φορές πήγα, το έκανα πολύ διακριτικά, έμπαινα μέσα από την πίσω πόρτα χωρίς να έρχομαι σε επαφή με κανέναν. Ήταν ένα γεγονός, όπως όταν χάνεις τον άνθρωπό σου και επειδή όλο αυτό ήταν λίγο ξαφνικό και είναι σαν να χάνεις έναν άνθρωπο άδικα, είναι ένα σοκ.»
