Σε ηλικία 92 ετών έφυγε από τη ζωή η διάσημη Γαλλίδα ηθοποιός Anouk Aimée. Αποτελεί μια από τις σημαντικότερους ηθοποιούς της γαλλικής και διεθνούς σκηνής, σε σπουδαία καριέρα και πάνω από 70 συμμετοχές σε επιτυχημένες ταινίες.

Η ομορφιά της, το υποκριτικό ταλέντο της και η γοητεία συνεπήραν το κοινό για δεκαετίες, χαρίζοντάς της μια θέση στην ιστορία του κινηματογράφου.

Η Ανούκ Εμέ (Anouk Aimee, πραγματικό ονοματεπώνυμο Nicole Françoise Florence Dreyfus Παρίσι, 27 Απριλίου 1932-18  Ιουνίου 2024) ήταν Γαλλίδα ηθοποιός που εμφανίσθηκε σε 70 κινηματογραφικές ταινίες από το 1947, έχοντας πραγματοποιήσει το ξεκίνημα της καριέρας της από την ηλικία των 14 ετών.

Στα πρώτα της βήματα σπούδασε υποκριτική και χορό, παράλληλα με τη βασική της εκπαίδευση. Αν και τα περισσότερα έργα στα οποία πρωταγωνίστησε ή συμμετείχε ήταν γαλλικά, εντούτοις έλαβε επίσης μέρος και σε ταινίες που παρήχθησαν σε μια σειρά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως σε Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία και Γερμανία, αλλά και στην Αμερική. Μεταξύ των γνωστότερων ταινιών της περιλαμβάνεται το Ντόλτσε Βίτα του Φεντερίκο Φελίνι (1960), μετά από το οποίο η Εμέ θεωρήθηκε ένα “ανερχόμενο, εκπληκτικό αστέρι” στον κόσμο του κινηματογραφικού θεάματος.

Ακολούθως, έπαιξε στα έργα Λόλα, η γυναίκα της ακολασίας (1961) του Ζακ Ντεμί, “8½” (Φελίνι, 1963), George Cukor’s Justine (Ντεμί, 1969), Η τραγωδία ενός γελοίου ανθρώπου (1981) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και Πρετ-α-πορτέ του Ρόμπερτ Άλτμαν (1994). Χάρη στην ερμηνεία της στην ταινία Ένας άντρας και μια γυναίκα (1966), η οποία τιμήθηκε με βραβείο Όσκαρ, κατέκτησε παγκόσμια αναγνώριση.

Έχει καταγραφεί σαν μια ηθοποιός εκπάγλου καλλονής και μία από τους 100 πιο ελκυστικές ηθοποιούς στην ιστορία του κινηματογράφου, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του 1995 που διενέργησε το περιοδικό Empire. Το πρότυπο που ενσάρκωνε ήταν αυτό της “μοιραίας γυναίκας”, με μελαγχολική αύρα.

Στη δεκαετία των 60, το περιοδικό Life έγραφε ότι “μετά από κάθε ταινία, η αινιγματική ομορφιά της ενισχύεται στη μνήμη του κοινού” ενώ την είχε αποκαλέσει ως την ομορφότερη κάτοικο της “Αριστερής Όχθης” του Σηκουάνα[10], εννοώντας ότι οι ρόλοι της ήταν ιδιαίτερης καλλιτεχνικής κουλτούρας.

Στα 1967 η Εμέ βραβεύθηκε με τον “Χρυσό Σκούφο” σαν καλύτερη δραματική ηθοποιός και επιπλέον της απονεμήθηκε το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού του Φεστιβάλ των Καννών του 1980. Στα 2002 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Κινηματογράφου (César) της Γαλλίας.

Πηγή φωτογραφίας: Getty Ideal Images