Καλοκαίρι σημαίνει ήλιος, βουτιές, θάλασσα, παγωτά, παιχνίδια στην άμμο… αλλά και όπου άλλου μικρά και νεότερα παιδιά, βρίσκουν τη χαρά, την ανεμελιά, τα χαμόγελα παρέα με φίλους και γονείς.
Όλα αυτά όμως σκοτείνιασαν πια, στη μνήμη της οικογένειας του 19χρονου Γιάννη, όταν σε λούνα παρκ, στο Πευκοχώρι της Χαλκιδικής, ο νεαρός έχασε προ ολίγων ημερών, ακαριαία τη ζωή του, όταν το σάπιο κάθισμα, στο παιχνίδι Crazy Dance -ναι καλά διαβάσατε, το παιχνίδι με τις περιστρεφόμενες καρέκλες είναι ένας τρελός (φονικός) χορός- στο οποίο επέβαινε, παρουσίασε μηχανική αστοχία, με αποτέλεσμα ο 19χρονος να εκτοξευτεί από τη θέση του και να τραυματιστεί σοβαρά.
Άμεσα κλήθηκε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το οποίο μετέφερε τον νεαρό στο Κέντρο Υγείας Κασσάνδρας. Ωστόσο, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι ήταν ήδη αργά, καθώς ο Γιάννης είχε καταλήξει. Σιωπή. Σοκ. Πόνος. Ερωτηματικά. Αδικία. Επιθυμία για δικαίωση. Αγωνία αν οι γονείς θα δικαιωθούν όμως, ποτέ. Η απώλεια ενός παιδιού, είναι ο χειρότερος πόνος, που δεν επουλώνεται ποτέ.
Είναι μέρες τώρα που παρακολουθώ την εξέλιξη της δραματικής αυτής ιστορίας με απόλυτη έκπληξη. Είναι μέρες τώρα που με παγωμένο βλέμμα βλέπω και ακούω τις δηλώσεις αυτού του πατέρα, που συντροφιά με τον άλλο του γιο (ο οποίος έγινε μάρτυρας των τελευταίων λεπτών ζωής του αδελφού του!) να παλεύουν ήδη με θεούς και δαίμονες, ώστε να δικαιωθεί πρωτίστως η ψυχή του Γιάννη, αλλά και να τιμωρηθούν οι αρμόδιοι. Εδώ βέβαια ξεκινά και το «α μπε μπα μπλομ» του ποιος φταίει, ποιος έδωσε τις άδειες, τι λέει ο ιδιοκτήτης του λούνα παρκ, ο χειριστής, η δήμαρχος, ο υπουργός… Βράσε ρύζι δηλαδή, για ακόμα μία φορά, στην Ελλάδα του σήμερα.
Μα τι συζητάμε; Τι εξετάζουμε από τα σαλόνια των σπιτιών μας; Χάθηκε ένα νέο παιδί, σε ένα λούνα παρκ! Πόσο θέλω εγώ και σίγουρα χιλιάδες άλλοι άνθρωποι να ουρλιάξουμε το αυτονόητο. Ένα λούνα παρκ, σημείο συνάντησης μικρών και μεγάλων, που πρέπει να πλημμυρίζεται από παιδικές φωνές, γέλια και χαμόγελα, να γεμίζει αίμα, δάκρυα, πόνο, αιώνιο πένθος για αυτούς τους γονείς, που αντί να πενθούν τον χαμό του γιου τους, έχουν ήδη ξεκινήσει τον αγώνα εύρεσης υπευθύνων, ενάντια σε ένα δικαστικό σύστημα που χωλαίνει.
