«Η μεγαλύτερη νεύρωση είναι να προσπαθείς να φτάσεις σε έναν βαθμό ευτυχίας που δεν είναι δικός σου». Μια φράση που ακούσαμε τουλάχιστον δύο φορές στο πρώτο επειδόσιο της β’ σεζόν του Maestro, το οποίο έκανε πρεμιέρα χθες, με το πρώτο επεισόδιο να είναι αφιερωμένο στη «Μητέρα».

Ομολογουμένως είναι πολλά τα σημεία που κρατήσαμε από το πρώτο επεισόδιο της β’ σεζόν. Μας είχε λείψει η σειρά που μας υπενθυμίζει διαρκώς πως η ψυχοσύνθεση του ατόμου, τα βιώματα, αλλά και το πόσο επιλέγει να δουλεύει με αυτά -είναι τελικά μερικοί από τους παράγοντες που θα καθορίσουν τη ζωή, τις σχέσεις του, και κατ’ επέκταση την ευτυχία του.

Δεν υπάρχει λοιπόν μεγαλύτερη νεύρωση, (διαταραχή συμπεριφοράς σύμφωνα με την οποία το άτομο αδυνατεί ενίοτε να αντιμετωπίσει άγχος και τις ενδοψυχικές συγκρούσεις του), από το να προσπαθείς να εκπληρώσεις τις επιθυμίες άλλων και όχι τις δικές σου. Από το να μην έχεις μάθει να ακούς αυτό που νιώθεις και αυτό που είσαι, επειδή διαρκώς προσπαθείς να φτάσεις την ευτυχία που άλλοι «σου έχουν φορέσει».

Και ο Παπακαλιάτης γνωρίζει καλά πώς να το υπενθυμίζει αυτό. Για την ώρα όμως, πάμε να δούμε πιο αναλυτικά, όσα μας κέρδισαν στο πρώτο επεισόδιο.

Για να θυμηθείς λίγο καλύτερα που έχουμε μείνει, η δολοφονία του Χαράλαμπου έχει αναστατώσει όλο το νησί και φυσικά όσους έχουν αναμειχθεί. Η Σοφία μαθαίνει ότι ο γιος της είναι αυτός που σκότωσε τον Χαράλαμπο και προσπαθεί να βρει μια λύση και να συμπαρασταθεί στο παιδί της.

Η Αλεξάνδρα από τη δική της πλευρά επιχειρεί να διαχειριστεί όσα συνέβησαν στο νησί, αλλά κυρίως τον ερχομό ενός παιδιού με έναν άνδρα που δεν τη θέλει. Η Κλέλια προσπαθεί να συνέλθει από την ξαφνική φυγή του Ορέστη και το αίσθημα εγκατάλειψης που βίωσε. Παράλληλα, αδυνατεί να καταλάβει τι έχει συμβεί και γιατί ο αδελφός της συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο.

Η σχέση του Αντώνη και του Σπύρου σύντομα θα διαλυθεί κάτω από την πίεση του ακραίου γεγονότος που βίωσαν. Ο Μιχάλης, ο μόνος μάρτυρας του φόνου, αρνείται στη Σοφία οποιαδήποτε στήριξη στον Φάνη. Στην Κέρκυρα, ο αστυνομικός διευθυντής Δημοσθένης Κουβάς συνταξιοδοτείται και αναζητά μια τελευταία υπόθεση.

Το πρώτο επεισόδιο της σειράς είχε τον τίτλο “MOTHER” με κύρια πρωταγωνίστρια την Σοφία (μητέρα της Κλέλιας και του Αντώνη). Ολόκληρο το επεισόδιο δομείται γύρω από τη μητρότητα και την ανεξήγητη αλλά αδιαμφισβήτητη δύναμή της.

«Από τη στιγμή που γεννάς ένα παιδί και μετά, όλα αλλάζουν. Μια μάνα που μαθαίνει πως το μικρό της κινδυνεύει, θα κάνει τα πάντα για να το προστατέψει», ακούγεται σε voice over να λέει η Σοφία από το πρώτο κιόλας λεπτό και η φράση της αυτή, άπαξ και ειπωθεί, φανερώνεται ως κοινός άξονας της δράσης τόσο της ίδιας όσο και κάθε άλλης μητέρας στη σειρά.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Maestro In Blue (@maestroinblue.tvseries)

Η Σοφία είναι μια γυναίκα, η οποία απλά συμπληρώνει όπως δηλώνει η ίδια, κυρίως τον νάρκισσο σύζυγό της, ο οποίος ενδιαφέρεται μόνο για την κοινή γνώμη και την προσωπική του καταξίωση και επιτυχία. Οτιδήποτε πέραν αυτών, αξίζει να θυσιαστεί.

Ο ίδιος μάλιστα παρουσιάζεται και πιστεύει πως αγαπά τα παιδιά του, ενώ στην ουσία βρίσκεται σχεδόν πίσω από κάθε πρόβλημα της οικογένειας. Μιας οικογένειας νεκρής, χωρίς συναισθηματικούς δεσμούς, με μια μητέρα που τα παιδιά την λυπούνται, και έναν πατέρα που έχουν χάσει κάθε σεβασμό προς το πρόσωπό του.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Maestro In Blue (@maestroinblue.tvseries)

Από την άλλη έχουμε ένα ακόμη πρότυπο μητέρας, εξίσου προβληματικό. Ούτε η Μαρία (Καβογιάννη), σύζυγος του αποθανόντα Χαράλαμπου και μάνα του Σπύρου (Γιώργος Μπένος), γνωρίζει τι στ’ αλήθεια έχει συμβεί αλλά είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα για το παιδί της.

Εκπροσωπεί μια γυναίκα που παρά την κακοποίηση που δεχόταν για χρόνια από τον Χαράλαμπο, κατακλύζεται από ενοχές και έντονη ντροπή για το απολύτως δικαιολογημένο αίσθημα ανακούφισης που της γεννά η εξαφάνισή του.

Μια ακόμη φράση που αξίζει να κρατήσουμε από το επεισόδιο. Συνδέεται άλλωστε και με την νεύρωση που αναφέρθηκε στην αρχή. Οι γονείς συνήθως είναι αυτοί που θεωρούν πως τα παιδιά τους, τους ανήκουν και μπορούν να τους επιβληθούν. Επιβάλλουν από επαγγέλματα, τρόπους ζωής, απαιτήσεις, ακόμη και σχέσεις στα παιδιά τους. Και εκείνα μάταια προσπαθούν να φτάσουν «την ευτυχία που δεν είναι δική τους».

Και τότε έχουμε ως αποτέλεσμα την νεύρωση, που σημειωτέον στην κεντρική θέση της ψυχοπαθολογίας των νευρώσεων κατέχουν οι ενοχές και το Υπερεγώ του ατόμου.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Stefania Goulioti (@stefaniagoulioti)

«Η φαινομενικά δυναμική, αλλά ακραία ανασφαλής Αλεξάνδρα»

Και πάμε τέλος σε μια ακόμη μορφή μητέρας. Στη μέλλουσα μητέρα, η οποία δεν είναι άλλη από την Αλεξάνδρα. Την βλέπουμε σε μια συνεδρία ψυχοθεραπείας, αναφέροντας πως περιμένει και τον σύζυγό της, στον οποίο δεν είχε ποτέ μιλήσει γι’ αυτό το ραντεβού. Η Αλεξάνδρα αντιπροσωπεύει το χρήμα, τον ατομικισμό, την ματαιοδοξία, την φαινομενική επιτυχία, αλλά και την άλλη όψη τους, την αδυσώπητη μοναξιά και ανασφάλεια.

Τελικά το επεισόδιο θα κλείσει όπως ξεκίνησε: με την Αλεξάνδρα ολομόναχη και ετοιμόγεννη. Αποφασισμένη να αποδείξει πως δεν έχει ανάγκη τον Ορέστη, θα επιχειρήσει να οδηγήσει η ίδια μέχρι το μαιευτήριο. Μόνο που οι πόνοι του τοκετού δεν θα την αφήσουν και η Αλεξάνδρα θα βρεθεί καθισμένη στο πλατύσκαλο μια πολυκατοικίας του κέντρου, έτοιμη να γεννήσει.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Stefania Goulioti (@stefaniagoulioti)

Τέλος, για την ιστορία της υπόθεσης, να αναφέρουμε πως ένας συνταξιοδοτημένος αστυνομικός είναι έτοιμος να ψάξει και να ανοίξει την υπόθεση δολοφονίας του Χαράλαμπου και η συνέχεια αναμένεται τουλάχιστον ενδιαφέρουσα. Κυρίως όμως, αναμένουμε μια συνέχεια, που θα μας παρουσιάσει ξανά, τον καθοριστικό ρόλο των ψυχικών διαταραχών και λανθασμένων προτύπων στη σύγχρονη ζωή ενός ατόμου.

Πηγή φωτογραφίας: @maestroinblue.tvseries / Instagram