Η Kamala Harris δέχτηκε μια εξωφρενική επίθεση επειδή δεν είναι βιολογική μητέρα- Μα, ποιοι ψηφίζουν;

Την Κυριακή, τη στιγμή που εξέχοντες Δημοκρατικοί έσπευσαν να υποστηρίξουν την υποψηφιότητα της αντιπροέδρου Kamala Harris για την προεδρία, άρχισαν να καταφθάνουν και οι πρώτες επιθέσεις από την πολιτική δεξιά. Ο Will Chamberlain, ένας συντηρητικός δικηγόρος που εργάστηκε στην προεδρική καμπάνια του Ron DeSantis, έγραψε στο X ότι η Harris «δεν θα έπρεπε να είναι πρόεδρος» επειδή δεν έχει βιολογικά παιδιά. «Το να γίνεις πατριός σε μεγαλύτερους εφήβους δεν μετράει», έγραψε, προσθέτοντας ότι «οι ανησυχίες των γονέων και των οικογενειών θα είναι πάντα αφηρημένες γι' αυτήν» επειδή δεν έχει βιώσει η ίδια την εμπειρία της ανατροφής των παιδιών.

Κατ' αρχάς, ας σημειώσουμε το προφανές: Αν εκλεγεί, η Harris δεν θα είναι η πρώτη Αμερικανίδα πρόεδρος που δεν έχει βιολογικά παιδιά. Υπήρχαν άλλοι πέντε: George Washington, James Madison, Andrew Jackson, James Polk και James Buchanan. (Ο Warren Harding, απέκτησε ένα παιδί εκτός γάμου και αρνήθηκε δημοσίως την πατρότητα· το ότι ήταν ο πατέρας επιβεβαιώθηκε από τεστ DNA σχεδόν έναν αιώνα αργότερα).

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Kamala Harris (@kamalaharris)

Αλλά αν στ' αλήθεια υπάρχει κόσμος που πιστεύει ότι οι ανησυχίες των γονέων και των οικογενειών θα είναι πάντα «αφηρημένες» για κάποιον που δεν έχει ο ίδιος, κάτι έχει πάει πολύ λάθος. Δεν είναι απλώς ότι, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, η Harris έχει στενή και πολύ τρυφερή σχέση με τα θετά παιδιά της. Είναι ότι είναι δυνατό για ανθρώπους που διαθέτουν στοιχειώδη ενσυναίσθηση να κατανοήσουν τις ανάγκες, τις προσδοκίες και τις ανησυχίες των συμπολιτών τους που δεν είναι σαν κι αυτούς - και να δεσμευτούν για την ευημερία τους.

Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να είναι προϋπόθεση για τους υποψήφιους προέδρους να έχουν συμπόνια για τους ανθρώπους που δεν θα συναντήσουν ποτέ. Και η πιθανότητα ένας πολιτικός να επενδύει λιγότερο στις οικογένειες ή στο μέλλον της χώρας του εξαιτίας της δικής του γονικής κατάστασης είναι το λιγότερο παράλογο. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, αλλά, ας θυμίσουμε -και ας θυμηθούμε- ότι το να έχεις παιδιά δεν σε κάνει απαραίτητα καλύτερο άνθρωπο. Αυτό το επιχείρημα είναι επίσης τρομακτικά απαξιωτικό για τόσο πολλούς ενήλικες που λατρεύουν τα παιδιά στη ζωή τους και αφιερώνουν χρόνο, χρήματα και φροντίδα για να τα βοηθήσουν να μεγαλώσουν, ανεξάρτητα από το αν έχουν συγγένεια εξ αίματος. Είναι ακόμη πιο οδυνηρό για τους ανθρώπους που πραγματικά θέλουν να κάνουν παιδιά αλλά δεν μπορούν.

Αυτή δεν είναι, επίσης, μια νέα τακτική για την αμερικανική δεξιά, ένα τρόπος για να δείξουν ότι παραμένουν πιστοί στο σλόγκαν ότι το GOP είναι το κόμμα υπέρ της οικογένειας - παρά το γεγονός ότι εργάστηκαν, κατά τη διάρκεια της προεδρίας Biden, για να απορρίψουν την ομοσπονδιακή νομοθεσία που περιελάμβανε αμειβόμενη οικογενειακή άδεια και προσιτή παιδική φροντίδα υψηλής ποιότητας - ορισμένοι Ρεπουμπλικανοί αρκούνται στο να παρουσιάζουν το Δημοκρατικό Κόμμα ως το κόμμα των «άτεκνων γυναικών με γάτες». Σε παλαιότερες δηλώσεις του, ο JD Vans– υποψήφιος αντιπροέδρος των ΗΠΑ με τον Donald Trump– χρησιμοποίησε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για τις γυναίκες που δεν έχουν παιδιά κατά τη διάρκεια συνέντευξης που έδωσε το 2021 στον πρώην παρουσιαστή του Fox News Tucker Carlson, όταν αμφισβήτησε την ηγεσία της αντιπροέδρου Kamala Harris επειδή δεν έχει βιολογικά παιδιά. «Άτεκνες μεσήλικες γυναίκες με γάτες, που είναι δυστυχισμένες στην προσωπική ζωή τους», είχε πει.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Kamala Harris (@kamalaharris)

Αλλά αυτές οι επικρίσεις αποτελούν μέρος της εμμονής των Ρεπουμπλικάνων με την παραδοσιακή πυρηνική οικογένεια. Όπως το έθεσε ο πρώην υποψήφιος πρόεδρος Vivek Ramaswamy: «Η πυρηνική οικογένεια είναι η μεγαλύτερη μορφή διακυβέρνησης που γνωρίζει η ανθρωπότητα».

Αντί λοιπόν να χρησιμοποιούμε τη βιογραφία της Harris ως μέσο για να απορρίψουμε τη θετική προς την οικογένεια στάση της, θα έπρεπε να εξετάσουμε το ιστορικό της. Σε αυτή τη βάση, η Harris θα μπορούσε να είναι μία από τις πιο φιλικές προς την οικογένεια υποψήφιες στην πρόσφατη μνήμη μας.

Ακούγοντας όλα αυτά, δεν έχουμε παρά να προβληματιστούμε. Όλοι μας, ανεξαρτήτως από το τι ψηφίζουμε, αν είμαστε Ρεπουμπλικάνοι ή Δημοκρατικοί, αν έχουμε παιδιά ή όχι, αν θέλουμε συνειδητά να αποκτήσουμε ή όχι, αν παλεύουμε να κάνουμε ή παλεύουμε για να τα μεγαλώσουμε, θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά όλων. Ένα μέλλον στο οποίο δεν θα υπάρχουν δύσπιστοι απέναντι σε ανθρώπους που ζουν τη ζωή τους διαφορετικά, είτε λόγω συνθηκών είτε από επιλογή.